Czarny bez czarnego bzu (czarny bez, klaster czarnego bzu) Gatunek jest bardzo powszechny na europejskim terytorium Rosji. Dzikie odmiany są wykorzystywane jako roślina podkładowa na plantacjach mieszanych, natomiast odmiany odmianowe polecane są do uprawy na nasłonecznionych poletkach. W maju roślina kwitnie bezwonnymi kwiatostanami wiechy.

Już no niedługo będziemy mogli wybrać się w ekologiczne, czyste tereny w poszukiwaniu krzewów czarnego bzu, by zerwać dojrzałe owoce i móc cieszyć się ich dobroczynny m wpływem na nasze zdrowie. Czarny bez nie tylko złagodzi objawy przeziębienia, ale dzięki zawartości witamin i soli mineralnych wzmocni odporność organizmu i uczyni go mniej podatnym na różnego rodzaju infekcje. Jakie właściwości kryje w sobie czarny bez? Kiedy zbierać kwiaty i owoce oraz jak sporządzić prozdrowotne specyfiki. Dowiedz się więcej o czarnym bzie. Czarny bez - co to za roślina? Sambucus nigra to krzew osiągający do 10 metrów wysokości, niekiedy przybierający rozmiar niewielkiego drzewka. Białe kwiaty zebrane są w duże baldachogrona o średnicy od 10 do 20 cm, natomiast pojedyncze kwiaty są drobne w kolorze białym lub kremowym. Owoce ciemno fioletowe, mięsiste i błyszczące osiągają długość od 6 do 8 mm. W stanie naturalnym, czarny bez często rozsiewany przez spożywające jego owoce ptactwo, spotykany jest w parkach, na skrajach lasów, przydrożach, w wąwozach. Do celów spożywczych prowadzony jest w uprawach. Kwiaty czarnego bzu - zbiory W maju lub czerwcu, gdy kwiatostany będą już dostatecznie rozwinięte, możemy wybrać się na zbiory. Koniecznie należy to zrobić w słoneczną pogodę i zanim kwiatki zaczną się osypywać. Ścinamy całe baldachy, które później należy umieścić w zacienionym, przewiewnym miejscu w niezbyt wysokiej temperaturze, by nie zżółkły. Zbierając kwiaty, pamiętajmy jednak o zostawieniu pewnej ich części na krzewie po to, by móc ponownie skorzystać z kolejnych darów bzu, a mianowicie z owoców. Polecane dla Ciebie bez czarny, saszetki, kamica dróg moczowych, przeziębienie, infekcja zł sok zł sok, odporność zł żelki, odporność zł Kwiaty czarnego bzu - właściwości Kwiaty bzu czarnego bogate są we flawonoidy: rytozyd, pochodne kwercetyny i kemferolu, są niezawodnym środkiem w przypadku gorączki, kataru, kaszlu, czyli ogólnie mówiąc – w stanach przeziębienia. Działają moczopędnie i rozkurczowo oraz uszczelniają naczynia włosowate, zwiększając ich elastyczność. Część świeżego surowca możemy spożytkować np. w postaci placuszków albo przygotować syrop, zalecany w celu wzmocnienia organizmu. Owoce bzu czarnego - zbiory Owoce czarnego bzu muszą być w pełni dojrzałe, dlatego najlepiej przy sprzyjającej pogodzie zbierać je w sierpniu lub we wrześniu. Podczas tych zbiorów także zostawmy część na krzewie, aby ze skarbów przyrody mogli skorzystać „bracia mniejsi”, o których pisze Sebastian Kneipp: „Ptaszki zanim jesienną rozpoczną wędrówkę, szukają krzewów bzowych, aby krew swoją przeczyścić i naturę wzmocnić do dalszej podróży”. Owoce bzu czarnego - właściwości Owoce bzu czarnego są surowcem antocyjanowym, a co się z tym wiąże, wykazują właściwości antyoksydacyjne, czyli zdolność do wiązania wolnych rodników. Przetwory z owoców bzu czarnego chronią więc nasze komórki i zapewniają im dłuższą żywotność. Standaryzowane ekstrakty z Fructus sambuci nigri poddawane były naukowej ocenie. Badania in vitro wykazały bakteriobójcze działanie oraz zdolność wiązania się flawonoidów zawartych w ekstrakcie z wirusem grypy, przez co zostaje uniemożliwione wniknięcie do komórki gospodarza. Standaryzowane wyciągi podawano również chorym z objawami grypopodobnymi. Porównując z grupą kontrolną, przyjmującą placebo, czas choroby skracał się o 3-4 dni. Obecność pektyn ułatwia przygotowanie powidełek o odpowiedniej konsystencji, bogatych w witaminy (A, C i z grupy B) oraz w związki mineralne. Powidełka o niepowtarzalnym smaku pomocne są przy wrzodach i zaparciach. Owoce możemy także wykorzystać do zrobienia soku lub po prostu ususzyć i stosować, gdy potrzebujemy oczyścić organizm z egzogennych toksyn oraz szkodliwych produktów przemiany materii, w niestrawnościach, zaparciach oraz w przeziębieniu i różnych bólach. Czarny bez - naturalny kosmetyk Czarny bez w postaci świeżych naparów to doskonały kosmetyk na problemy związane ze stanami zapalnymi oczu, cieniami i obrzękami pod powiekami. Surowiec ten zalecany jest także przy skórze z wypryskami i trudno gojących się ranach. W przypadku tych problemów należy wykonywać kilkunastominutowe ciepłe okłady. Sambucus nigra to roślina ciekawa zarówno dla etnobotaników, jak i farmakognostów. Składniki czynne bzu i mechanizmy ich działania, ciągle nie do końca poznane, mogłyby dostarczyć wielu tematów badawczych. A co na to Kleopatra...? Nie dysponując współczesną wiedzą, władczyni Egiptu wykorzystywała kwiaty bzu w celach bardziej praktycznych (patrząc oczywiście z punktu widzenia kobiety słynącej z urody), to znaczy do kąpieli! I miała rację. Kwiaty bzu, jak już wiemy, zawierają flawonoidy, które działają przeciwzapalnie i przeciwobrzękowo, a kwasy organiczne lekko wybielają skórę. W połączeniu z mlekiem używanym w „kąpieli Kleopatry” tworzą niezastąpiony kosmetyk. Bez z apteki Gdyby jednak wyprawa w poszukiwaniu bzu czarnego i jego surowców nam się nie powiodła, zawsze możemy skorzystać z aptecznych zapasów: herbatki z kwiatów i preparatów zawierających ekstrakty z owoców. Zachowaj ostrożność Należy jednak pamiętać o ważnej rzeczy: w liściach, niedojrzałych owocach i nasionach bzu czarnego znajduje się glikozyd cyjanogenny – sambunigryna. Związki należące do glikozydów cyjanogennych w organizmie ludzkim ulegają przemianie do cyjanowodoru, blokującego enzymy tkankowe, co prowadzi do zahamowania transportu tlenu z krwi do tkanek. Cyjanowodór, czyli kwas pruski, jest toksyczny w dużych dawkach. W przypadku surowców z bzu czarnego nie mamy się czego obawiać, zawartość glikozydów cyjanogennych jest niewielka i ulegają one unieczynnieniu podczas suszenia i dodatkowej obróbki termicznej. Przepisy Powidełka z owoców bzu czarnego Na 1 kg owoców około 400 g cukru, odrobina wody i sok z cytryny – gotujemy do otrzymania odpowiedniej konsystencji. Jeśli obawiamy się pestek lub nie odpowiada nam ich obecność, możemy po krótkim zagotowaniu bez cukru przetrzeć przez sito, a potem otrzymany mus gotować z cukrem. Syrop z kwiatów bzu czarnego Kwiaty z 20-40 baldachów zalewamy syropem otrzymanym przez zagotowanie 1 kg cukru z 1 litrem wody i plastrami cytryny. Pozostawiamy na 2 dni, mieszając raz dziennie po czym filtrujemy i zagotowujemy sok przed przelaniem do wyparzonych butelek. Ciekawostki na temat bzu Bez czarny zalicza się do roślin synantropijnych, czyli towarzyszących człowiekowi, a dowody na to – w postaci nasionek bzu znalezionych w wykopaliskach – sięgają czasów epoki kamiennej. Poznając wierzenia ludów słowiańskich, germańskich, Celtów, Brytów i Skandynawów, dowiadujemy się o magicznym znaczeniu tego krzewu dla naszych praprzodków. Występując jako naturalny składnik domowego ogrodzenia, chronił nie tylko przed gryzoniami, które odstręczał zapach, ale także bronił dostępu przed wszelakimi „złymi duchami”. Panował przesąd, iż ścięcie bzowego drzewa grozi rychłym nieszczęściem: chorobą (kurcze oraz bóle rąk i nóg) lub śmiercią. Tym bardziej nie można było używać takiego drewna na podpałkę – sprowadzało to na przebywającego w otoczeniu pieca tak zwany ogniopiór (znamię na twarzy o kształcie płomienia), a także parchy na twarzy i wrzody na plecach. W niektórych regionach Polski bzom powierzano swoje choroby i tym samym spalenie drewna mogłoby je wszystkie uwolnić… Do bzowych krzewów odnoszono się z bojaźnią, ale też z szacunkiem – jak podają prace etnografów – w niektórych wsiach długo utrzymywał się zwyczaj uchylania czapki i pokłonu w kierunku bzu czarnego. Także niemieckie i angielskie określenia: Eldertree, Schwarzer Holunder od słów „starszy”, „starszyzna”, odnoszących się do ludzi mających wiedzę, a jednocześnie władzę, wskazują na znaczenie bzu na terenach pozasłowiańskich. Skandynawowie wyruszający na długie wyprawy powierzali bzom swoje zdrowie i życie. Dla Celtów bez był symbolem śmierci i odrodzenia. W tradycji chrześcijańskiej krzew ten również ma swoją rolę, niestety, niezbyt szczęśliwą: znane jest przekonanie, że na nim powiesił się Judasz. Podanie to zostało utrwalone w nazwie grzybów porastających obumierające pnie bzów. Uszak bzowy Auricularia auricula-judae, czyli w tłumaczeniu „Judaszowe ucho”, to bardzo dobrze znany Azjatom przysmak i medykament. W Europie rzadko zbierany, choć spotkać możemy go na pniach bzów, a także innych roślin drzew liściastych. Grzyb ten posiada charakterystyczny wygląd, przypominający w strukturze i wyglądzie małżowiny uszne – pod warunkiem że jest dobrze uwodniony. Można go stosować w stanach zapalnych oczu, przeziębieniach i w problemach z hemoroidami; działa ogólnie wzmacniająco. Bez czarny dla Słowian był nie tylko tajemną rośliną. Na swój sposób nasi przodkowie znali także immunostymulujące właściwości Flos Sambuci – zbierane w noc świętojańską i zjadane po upieczeniu w cieście miały chronić cały rok przed febrą! I dzisiaj warte polecenia są przysmaki przygotowane na bazie bzu: kwiaty smażone w cieście naleśnikowym, soki i powidełka z owoców. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Cytryna, jakiej nie znamy Co wiemy o cytrynie dzisiaj? Czy potrafimy wykorzystać ją inaczej, niż tylko dodając (głównie w zimie) do herbaty? Pomijając kulinarne możliwości, przyjrzyjmy się cytrynie okiem naszych poprzedników – farmaceutów, botaników, lekarzy! Owoce wczesnego lata Spożywane jako deser czy dodatek do obiadu są idealnym rozwiązaniem na upalne dni: dostarczają cennych witamin i minerałów, a jednocześnie schładzają organizm i gaszą pragnienie. Pierwsza pomoc przy zawale Zawał mięśnia sercowego to martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do serca. Do zawału mięśnia sercowego dochodzi najczęściej na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej przez blaszkę miażdżycową. Do zawału zdecydowanie częściej dochodzi u mężczyzn niż u kobiet, zwykle dotyka on osoby po 40 roku życia. Syndrom paryski – co to jest, na czym polega? Wizyta w Paryżu to dla wielu turystów spełnienie odwiecznego marzenia. Niestety, czasem potęgowane przez lata emocje, oczekiwania i wyidealizowane wyobrażenia potrafią odbić się negatywnie na zdrowiu. Przekonały się o tym osoby, które doświadczyły tajemniczego syndromu paryskiego. Paranoja indukowana (Folie a deux) – na czym polega zaburzenie psychiczne znane z filmu „Joker 2”? Wszystko wskazuje na to, że fabuła powstającego filmu „Joker 2" zbudowana zostanie wokół zaburzenia zwanego paranoją indukowaną (folie a deux). Znajomość objawów i charakterystyki tej przypadłości pozwala przewidzieć, o czym będzie opowiadała kontynuacja kinowego przeboju z 2019 roku.
Kwiat pierwiosnka wraz z kielichem (Primulae flos cum calycibus) Szczaw lancetowaty (Rumex hydrolapathum) oraz mieszańce międzygatunkowe; Ziele werbeny (Verbenae herba) Kwiat bzu czarnego (Sambuci flos) Liść bluszczu (Hederae folium) Ziele tymianku (Thymi herba) Kora dębu (Quercus cortex) Korzeń prawoślazu (Althaeae radix)
Dziki bez czarny Zbiór kwiatów dzikiego bzu czarnego, ich właściwości zdrowotne i lecznicze oraz przepisy na domowe preparaty lecznicze: – syrop z kwiatów bzu na przeziębienie i na ból gardła; – napar z kwiatów dzikiego bzu czarnego na gorączkę, na suchy kaszel, na ból gardła, na katar, na katar sienny, na trądzik; – nalewka z kwiatów dzikiego bzu na poprawę przemiany materii; – herbata z kwiatów dzikiego bzu czarnego na zaparcia, wzdęcia, otyłość; – wywar z kwiatów dzikiego bzu czarnego o działaniu moczopędnym, na bóle reumatyczne, zapalenie stawów, na odparzenia, pieluszkowe zapalenie skóry, czyraki… Jak zbierać kwiaty dzikiego bzu czarnego? Dziki bez czarny rozpoczyna kwitnienie pod koniec maja. Kwiaty bzu czarnego powinno się zbierać w słoneczny i suchy dzień około południa, kiedy rosa już całkowicie obeschła. Długo trwający upał powoduje utratę ich smaku, a kwiaty zbierane w deszczowym okresie psują się. Najlepiej ścinać całe baldachogrona nożyczkami lub sekatorem, układać luźno w koszu (nie ugniatać w foliowej torbie). Najwyższą wartość mają rozkwitające kwiaty bzu o białym kolorze. Baldachy z przekwitłymi, opadającymi pożółkłymi kwiatkami trzeba zostawić na krzaku. Przed suszeniem nie myje się ich, tylko strzepuje lub rozkłada na białym papierze, aby wyszły z nich drobne owady. Rozkłada luźno cienką warstwą na papierze na strychu (przy dobrej pogodzie na świeżym powietrzu w cieniu). Można też suszyć w piekarniku w temperaturze 30°C-35°C. Kwiaty brązowiejące w trakcie suszenia wyrzuca się (po wysuszeniu kwiaty czarnego bzu powinny być kremowe). Całkowicie suche kwiaty same odpadają od cienkich gałązek, czasem trzeba je wyczesać. Wysuszone kwiaty dzikiego bzu czarnego przechowuje się w ciemnym i suchym miejscu, zamknięte w szczelnych pojemnikach, aby nie traciły cennych olejków eterycznych. Suszone kwiaty dzikiego bzu czarnego mają słodki smak i słaby korzenny zapach, zachowują swoją leczniczą moc przez 2 lata. Wartości kwiatów dzikiego bzu czarnego, ich właściwości lecznicze i zdrowotne Kwiaty bzu czarnego zawierają rutynę, olejki eteryczne, kwasy organiczne, śluzy, glikozydy, karoten, kwas askorbinowy (49 mg%), garbniki. Herbata z suszonych kwiatów bzu czarnego pomaga zwalczyć katar, łagodzi suchy kaszel. Ponieważ działa napotnie, obniża gorączkę, pomaga leczyć infekcje dróg oddechowych. Ma lekkie działanie obkurczające naczynia krwionośne i słabe właściwości dezynfekujące, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, dlatego można nim płukać chore gardło. Wieczorna kąpiel stóp w naparze suszonych kwiatów dzikiego bzu czarnego lekkie działanie napotne i służy wzmocnieniu odporności w sezonie grypowym. Z naparu przygotowuje się także 10-15 minutową inhalację przy infekcjach dróg oddechowych. Preparaty z suszonych kwiatów aktywują metabolizm, działają żółciopędnie, przynoszą ulgę przy wzdęciach. Mają delikatne działanie moczopędne, dlatego podaje się je chorobach nerek i pęcherza moczowego (piasek). Wzmacniają układ krążenia, pomagają przy problemach ze snem. Wywar z suszonych kwiatów dzikiego bzu wykorzystywany jest przy zmianach skórnych, pieluszkowym zapaleniu skóry, odparzeniach, czyrakach. Zewnętrznie stosuje się wywar z kwiatów dzikiego bzu czarnego jako okłady, kompresy przy zapaleniu stawów różnego pochodzenia, bólach reumatycznych, nerwobólach. Lecznicze przepisy ze świeżych i suszonych kwiatów dzikiego bzu czarnego Herbatkę z dzikiego bzu czarnego i syrop z bzu czarnego powinno się zażywać jak środek leczniczy, a nie jako środek spożywczy, aby nie uodpornić organizmu na działania substancji leczniczych. Syrop z bzu czarnego na przeziębienie, na ból gardła Do litrowego słoika wsypać czyste świeże kwiaty bzu lekarskiego bez łodyg, mocno przycisnąć drewnianą łyżką lub ręką. Kwiaty powinny zapełnić 1/4 objętości słoika. Przygotować syrop cukrowy: do 600 ml wody wsypać 0,5 kg cukru i gotować mieszając, aż cukier rozpuści się. Zalać nim kwiaty, szczelnie zakręcić i wstawić na 1-2 dni do lodówki. Po tym czasie zawartość słoika przecedzić przez drobne sito wyłożone gazą. Do płynu dodać sok z 3 cytryn, doprowadzić do wrzenia. Gotować na małym gazie pod przykryciem przez 20 minut. Szybko przelać do słoiczków z zamknięciem twist off. Po zamknięciu suchymi pokrywkami słoiczki stawia się do góry dnem. Po przestudzeniu syrop z bzu czarnego najlepiej przechowywać w lodówce. Rada: Syrop z kwiatów czarnego bzu dodawać do herbat ziołowych podczas grypy. Napar z kwiatów dzikiego bzu czarnego i akacji na gorączkę w czasie grypy Do termosu wsypać 2 łyżki suszonych kwiatów czarnego bzu i 2 łyżki suszonych kwiatów białej akacji, zalać 3 szklankami wrzącej wody. Zaparzać przez godzinę, przecedzić. Popijać po kilka łyków przez cały dzień. Herbata z kwiatów dzikiego bzu czarnego na suchy kaszel Łyżeczkę suszonych kwiatów bzu czarnego zalać szklanką wrzącej wody, przykryć i zaparzać przez 10 minut. Przecedzić. Pić małymi łykami 2-3 razy dziennie po szklance gorącego naparu na 15 minut przed posiłkami. Napar z kwiatów dzikiego bzu czarnego na przeziębienie, w zapaleniu oskrzeli 2 łyżeczki suszonych kwiatów dzikiego bzu wsypać do termosu, zalać szklanką gotującej się wody. Zaparzać przez 30-40 minut. Przecedzić. Pić 1-2 razy dziennie po szklance ciepłego naparu. Przy zapaleniu oskrzeli pić 4-5 razy dziennie po 1/3 szklanki ciepłego naparu na 30 minut przed jedzeniem. Herbata z kwiatów dzikiego bzu czarnego, gorączka Długo zaparzany gorący napar z suszonych kwiatów czarnego bzu ma najlepsze działanie napotne (przepis wyżej). W czasie gorączki pić małymi łykami po 1/4 szklanki gorącego naparu, a przed snem wypić pól szklanki. W ciągu doby wypija się pół litra gorącej herbaty z kwiatów dzikiego bzu czarnego. Napar z kwiatów dzikiego bzu czarnego na katar Do szklanki wsypać 3 łyżeczki suszonych kwiatów czarnego bzu zalać 150 ml wrzącej wody, przykryć i odstawić na 5 minut, przecedzić. Przy katarze pić 3-4 razy dziennie świeżo przygotowaną porcję gorącej herbaty z kwiatów dzikiego bzu czarnego. Po konsultacji z lekarzem i zredukowaniu dawki herbatkę z kwiatów dzikiego bzu czarnego można podać zakatarzonym dzieciom. Mleczny napar ze świeżych lub suszonych kwiatów dzikiego bzu czarnego na lepszy sen na przeziębienie i na katar Kwiaty z 2 świeżych baldachów bzu (bez łodyżek) lub 2 łyżeczki suszonych kwiatów zalać 250 ml gorącego mleka. Przykryć, zostawić na pół godziny, przecedzić. Napar wypić przed snem posłodzony miodem. Herbata z kwiatów dzikiego bzu czarnego na katar sienny Do garnuszka wsypać 2 łyżeczki suszonych kwiatów czarnego bzu zalać 150 ml wrzącej wody, przykryć i odstawić na 7 minut. Napar przecedzić. Profilaktycznie pić raz dziennie jedną porcję jesienią. W sezonie pić 2-3 razy dziennie po 150 ml naparu z kwiatów dzikiego bzu czarnego. Napar z kwiatów dzikiego bzu czarnego, lipy drobnolistnej i dziewanny wielkokwiatowej o działaniu napotnym Przygotować mieszankę ziół: wymieszać po 2 łyżki suszonych kwiatów dzikiego bzu czarnego, lipy drobnolistnej i dziewanny wielkokwiatowej. Do termosu wsypać 2 łyżeczki mieszanki, zalać szklanką wrzącej wody, przykryć, zaparzać przez 20 minut, odcedzić. Pić po szklance gorącego naparu 2-3 razy dziennie. Płukanka z kwiatów dzikiego bzu czarnego na ból gardła, przy zapaleniu migdałków i jamy ustnej Do termosu wsypać 2 łyżeczki suszonych kwiatów dzikiego bzu, zalać szklanką wrzącej wody. Zaparzać przez 30 minut, przecedzić. Letnim naparem płukać chore gardło. Płukanka z kwiatów dzikiego bzu czarnego, malwy i szałwii do płukania chorego gardła Przygotować mieszankę ziół: wymieszać po łyżeczce kwiatów bzu czarnego, malwy i liści szałwii. Łyżeczkę tej mieszanki zalać szklanką wrzącej wody, przykryć i pozostawić do naciągnięcia. Przecedzić. Po ostudzeniu stosować do płukania jamy ustnej w stanach zapalnych. Napar z kwiatów dzikiego bzu czarnego na zaparcia, wzdęcia, otyłość Łyżkę suszonych kwiatów dzikiego bzu zalać 150 ml wrzącej wody, przykryć i pozostawić do zaparzenia na 20 minut. Przecedzić. Pić 5-6 razy dziennie po 2-3 łyżki naparu (zawsze na 15 minut przed posiłkiem). Herbata z kwiatów dzikiego bzu czarnego ma działanie żółciopędne. Nalewka z kwiatów dzikiego bzu na poprawę przemiany materii Łyżeczkę suszonych kwiatów czarnego bzu wsypać do słoika, zalać 250 ml wódki, szczelnie zamknąć. Po 7 dniach przecedzić. Nalewkę z kwiatów dzikiego bzu czarnego pić po 2 łyżeczki (30 ml) nalewki po kąpieli przed snem przez 2-3 tygodnie. Po tym czasie koniecznie zrobić dwumiesięczną przerwę. Wywar z kwiatów dzikiego bzu czarnego o działaniu moczopędnym Łyżeczkę suszonych kwiatów czarnego bzu wsypać do garnuszka, zalać szklanką wrzącej wody, przykryć i gotować na łaźni wodnej przez 10 minut. Pić po 1/3 szklanki letniego wywaru na 15-20 minut przed jedzeniem. Posłodzić miodem. Wywar stosuje się przy piasku w nerkach. Wywar z kwiatów dzikiego czarnego, bóle reumatyczne, zapalenie stawów Łyżkę suszonych kwiatów dzikiego bzu wsypać do garnuszka, zalać 250 ml gorącej wody i doprowadzić do wrzenia na średnim ogniu. Zmniejszyć ogień, gotować przez 15 minut. Odstawić pod przykryciem na 45 minut, przecedzić. Uzupełnić wrzącą wodą do pierwotnej objętości. Pić małymi łykami 2 razy dziennie przed posiłkiem po 250 ml gorącego napoju. Przy bólach reumatycznych kuracja trwa 21 dni. Wywar z kwiatów czarnego bzu na odparzenia, pieluszkowe zapalenie skóry, czyraki Ten sam ostudzony wywar z suszonych kwiatów bzu czarnego (przepis wyżej) jest także używany zewnętrznie jako okład lub płyn do przemywania skóry i stosowania okładów i kompresów (5-6 razy dziennie, zmiana co godzinę). Napar ze świeżych kwiatów dzikiego bzu czarnego ujędrniający skórę twarzy i szyi Do naczynia włożyć świeże kwiaty z 10 kwiatostanów dzikiego bzu, zalać 2 szklankami wrzącej wody. Przykryć i zostawić do zaparzenia na dobę. Przecedzić. Letnim naparem myć skórę twarzy i szyi rano i wieczorem. Letni napar ze świeżych kwiatów dzikiego bzu czarnego ujędrnia skórę, wygładza zmarszczki, natomiast ciepły czyści tłustą skórę z trądzikiem. Napar przechowuje się w lodówce przez kilka dni. Przeciwwskazania i uwagi Dziki bez czarny jest rośliną lekko toksyczną, dlatego kobiety w ciąży i karmiące piersią, dzieci do lat 12 powinny spożywać preparaty z bzu tylko po konsultacji z lekarzem i ściśle z jego zaleceniami. Preparaty z dzikiego bzu są przeciwwskazane w cukrzycy, chronicznych chorobach żołądka i jelit. Dziki bez czarny jest czasem mylony z rosnącym na południu Polski bzem koralowym. Przepisy na zdrowy syrop z kwiatów bzu czarnego bez kwasku cytrynowego można znaleźć w artykule „Dziki bez czarny. Kwiaty dla zdrowia”. Przepisy na leczniczy sok z dzikiego bzu czarnego, nalewkę i dżem są w artykule „Dziki bez czarny. Przepisy ze świeżych owoców czarnego bzu.”
Budy Kałki. Powiat Żyrardowski / Gmina Puszcza Mariańska. 601860972. Suszony ekologiczny kwiat głogu z własnego gospodarstwa. Zdjęcie poglądowe. Kwiat bzu czarnego ma w sobie cenne składniki odżywcze. Warto go mieć w swojej apteczce, ale również w kuchni. Jest jedną z najstarszych roślin o leczniczych właściwościach, stosowaną w czasie przeziębienia czy infekcji górnych dróg oddechowych. Kwiat czarnego bzu oraz jego owoce to powszechnie stosowane surowce lecznicze, można je stosować zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie, cechują się pozytywnym wpływem na organizm. Kwiat czarnego bzu jest dostępny w takich produktach jak: herbata z kwiatów czarnego bzu, wywar z kwiatów czarnego bzu, napój z kwiatów czarnego bzu, maść z kwiatów czarnego bzu. Dodatkowo w łatwy sposób można przygotować w domu olej z bzu czarnego. Wystarczy jedną, dużą garść suszonych kwiatów zalać szklanką oleju słonecznikowego. Kolejno należy gotować mieszaninę w wodnej kąpieli przez ok. 3 godziny. Po tym czasie należy przecedzić olej, który jest gotowy do użycia. Czytaj: Zioła na trawienie - domowe sposoby na niestrawność Czarny bez - kwiaty Kwiat czarnego bzu charakteryzuje się intensywnym aromatem, ale i cennymi właściwościami leczniczymi. Kwiaty zbiera się głównie od maja do lipca, najlepiej robić to z samego rana, w słoneczny dzień. Ważne, by ścinać tylko te kwiaty, które są całkowicie rozwinięte i przede wszystkim nie mają na sobie mszyc. Robi się to za pomocą sekatora lub noża. Nie należy pozbywać się wszystkich kwiatów z krzaka, by nie wpłynąć negatywnie na jego dalszy rozwój. Warto również wiedzieć, w jaki sposób można przechowywać ścięte kwiaty. Należy zrobić z nich niewielkie bukiety, a następnie zawiesić przy suficie w przewiewnym pomieszczeniu, ale i ciepłym. Opcjonalnie można rozłożyć kwiaty na bawełnianej tkaninie, bądź wysuszyć w piekarniku, koniecznie pamiętając o pozostawieniu otwartych drzwiczek. Niektórzy decydują się także na zamrażanie bzu, co również jest dozwoloną opcją. Sprawdź: Nasiona chia – właściwości nasion szałwii hiszpańskiej Kwiat bzu czarnego – właściwości lecznicze Inne nazwy czarnego bzu to hyćka, bzowina lub bez lekarski. Jego właściwości są znane i wykorzystywane od wielu lat w medycynie ludowej. Obecny jest praktycznie w całej Polsce, a korzystnie działanie mają również jego owoce. Właściwości kwiatu czarnego bzu są uwarunkowane dzięki zawartości: polifenoli – mają działanie przeciwutleniające oraz spowalniają procesy starzenia; flawonoidów – wpływają na zmniejszenie ryzyka wystąpienia schorzeń sercowo-naczyniowych, pomagają również we wzroście odporności; składników mineralnych – mają znaczenie w prawidłowej pracy serca, układu nerwowego, są niezbędne do wytwarzania czerwonych krwinek, kwasów organicznych – działają rozkurczowo i przeciwzapalnie. Ważne, by czarnego bzu nie spożywać w formie surowej, gdyż zawiera on wtedy szkodliwe substancje, które degradowane są dopiero w procesie gotowania, bądź suszenia. Poznaj: Krem z witaminą C – właściwości i zastosowanie Kwiat czarnego bzu - herbata Co można zrobić z kwiatów czarnego bzu? Przede wszystkim jednym z napojów, które można sporządzić z ich użyciem jest herbata. W jakim celu się ją przygotowuje? Herbata z kwiatów bzu czarnego działa: rozgrzewająco, odkrztuszająco, przeciwzapalnie, oczyszczająco. Warto ją pić w czasie przeziębienia, infekcji górnych dróg oddechowych oraz trądziku. Przygotowany napar można pić lub np. płukać nim jamę ustną. Herbatę można zakupić w sklepie czy aptece, a jej koszt waha się w granicach kilkunastu złotych za opakowanie 250 g. Dowiedz się: Kozieradka - jak stosować na włosy Napar z kwiatu czarnego bzu – jak zrobić? Suszone kwiaty czarnego bzu idealnie nadają się do przygotowania naparu. Jest to niezwykle proste, a potrzebne są takie składniki, jak: suszone kwiaty, zagotowana woda, dzbanek, opcjonalnie miód. Na jedną łyżeczkę suszu, przypada średnio jedna szklanka wrzątku. Suszone kwiaty czarnego bzu należy zalać wrzącą wodą i odstawić pod przykryciem na kilka minut. Następnie przecedzić i dla delikatnego posmaku można dodać odrobinę miodu. Nada on nie tylko aromatu, ale i koloru. Napój z kwiatów czarnego bzu można pić w czasie przeziębienia 2-3 razy w ciągu dnia po 1/3 szklanki. Sprawdź: Olejek rycynowy - właściwości lecznicze i kosmetyczne Syrop z kwiatów czarnego bzu - przepis Kwiaty czarnego bzu idealnie nadają się również na przygotowanie syropu. Kwiaty z około 30 baldachów należy zalać syropem z połączenia: 1 kg cukru, 1 l wody, kilku plasterków cytryny. Następnie, taką mieszaninę trzeba odstawić na ok. 2 dni w zacienione miejsce, raz dziennie mieszając. Przed rozlaniem syropu do sterylnych butelek, sok z czarnego bzu należy przecedzić i zagotować. Czytaj również: Olejek arganowy – zastosowanie w kosmetyce i pielęgnacji Autor: Katarzyna Pawlik Treści z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. ZATRUCIE. Jedząc surowe owoce lub kwiaty czarnego bzu może dojść do zatrucia. Mogą wystąpić wówczas takie objawy jak: • bóle, zawroty głowy, • wymioty, osłabienie, • biegunka, • przyśpieszone tętno, • problemy z oddychanie a nawet duszności. Jeśli osoba zjadła nieprzetworzone owoce czarnego bzu należy sprowokować Czarny bez należy do najstarszych roślin leczniczych. Jego owoce, kora i kwiaty od dawna stosuje się w profilaktyce i leczeniu przeziębień, ale nie tylko. Owoce i kwiaty bzu mają działanie napotne, moczopędne i oczyszczające organizm z toksyn. Kwiaty ponadto posiadają właściwości przeciwzapalne, działają też wzmacniającoczerwca, warto w tym roku rozejrzeć się wokół siebie i sprawdzić jak można wykorzystać kwiaty czarnego bzu. Mamy jeszcze trochę czasu na zrobienie zapasów, ale bierzmy się do roboty, bo to już ostatni dzwonek! Jak pisze Pyza: "Kwiaty zbiera się gdy są zupełnie rozkwitnięte i suszy w przewiewnym miejscu, luźno rozłożone. Zrywa się całe baldachy i w domu obskubuje poszczególe kwiatki. Owoce do zbioru muszą być całkiem dojrzałe, czarne. Czarny bez ma też swoje miejsce w kuchni. Kwiatowe baldachy możemy smażyć, obtoczone w cieście naleśnikowym, w głębokim tłuszczu. Z owoców natomiast możemy przygotować sok albo nalewkę." Więcej dowiecie się tutaj >>> Poniżej znajdziecie przepis na kwiaty czarnego bzu w cieście Pyzy I racuchy z kwiatów czarnego bzu Katarzyny J. Kwiaty czarnego bzu można wykorzystać na wiele innych ciekawych, smacznych i zdrowych sposobów. Możemy przygotować (na dole od lewej) - syrop z kwiatów czarnego bzu, ocet z kwiatu bzu czarnego oraz galaretki z kwiatów czarnego bzu - tak jak misia14 - z sokiem jabłkowym albo z ciekawym dodatkiem grejpfruta. Zapraszamy do próbowania i dzielenia się przepisami! Aha! Tutaj dowiecie się jak z kwiatów czarnego bzu zrobić nalewkę! >>> Przepis jest prościutki. Potrzebujemy około 20 do 30 pełnych kwiatostanów czarnego bzu. Jak dokładnie wygląda kwiatostan, zobaczycie TUTAJ. Robiłam z nich przecież naleśniki 🙂 Do tego przyda się litr wody, kilogram cukru i jedna cytryna pokrojona ze skórką. Najpierw gotujemy wodę, rozpuszczamy w niej cukier i ładujemy tam cytrynę. Bez - rodzina przewiertniowate Gatunki dzikiego bzu: znanych jest 20 gatunków tych małych drzewek bądź krzewów. W Polsce popularne są tylko dwa: dziki bez czarny zwany lekarskim (Sambucus nigra), bez koralowy (Sambucus racemosa) i mniej popularny bez hebd (Sambucus ebulus). Bez czarny, dziki bez, bez lekarski (Sambucus nigra) Cechy drzewa: Bez czarny zwany bzem lekarskim, bądź dzikim bzem czarnym, jest małym drzewem, a dużo częściej wysokim krzewem o grubych, prostych pędach, pokrytych jasnoszarą chropowatą, pofałdowaną korą. Czarny bez dorasta do 6-8 metrów wysokości. Można zapobiec jego nadmiernemu wzrostowi poprzez silne cięcie. Cała roślina, a szczególnie kwiaty, ma specyficzny, silny zapach. Liście. Liście nieparzysto-pierzastozłożone, składają się z najczęściej 5, a rzadziej z 3, 7 lub 9 naprzeciwległych, jajowato-eliptycznych i ostro piłkowanych listków. Każdy z nich osiąga od 3 do 9 cm długości. Na górnej stronie są ciemnozielone, od spodu jaśniejsze. Kwiaty. Kwiaty są drobne, białokremowe zebrane w okazałe, płaskie baldachy średnicy 10-20 cm. Bardzo miododajne, przyciagają dużo owadów zapylających. Bez czarny kwitnie w maju i czerwcu. Owoce. Czarnofioletowe i lśniące owoce dojrzewają w zwisających owocostanach od końca sierpnia do października. Pochodzenie: Europa, północna Afryka i zachodnia Azja. Rozmaitości: Bez czarny rośnie w zaroślach, na skrajach lasów, na nieużytkach. Lubi stanowiska wilgotne, nasłonecznione, cieniste. Ma niewielkie wymagania glebowe, najlepiej rośnie na glebach próchniczych, zasobnych w azot. Bardzo Ľle znosi przesadzanie. Jest bardzo wytrzymały na zanieczyszczenia powietrza. Wszystkie części rośliny w stanie świeżym mogą być toksyczne (zawierają glikozyd sabgunigrynę), tracą całkowicie te właściwość po suszeniu i gotowaniu. Dziki bez czarny jest jedną z najstarszych roślin leczniczych. Poszczególne części drzewa zawierają wiele cennych związków. I tak - kwiaty: flawonoidy, kwasy organiczne, cholinę, garbniki, olejki eteryczne, sole mineralne; owoce: antocyjany, flawonoidy, cukry (około 20%), garbniki, pektyny, kwasy organiczne, witaminy A, B1, B2, zwłaszcza C, karotenoidy, pektyny, enzymy, biopierwiastki (jod). Kwiaty bzu czarnego wzmacniają ścianki naczyń krwionośnych, działają moczopędnie i napotnie - stosowane są jako leki przeciwgorączkowe w przeziębieniach i grypie. Owoce bzu czarnego działają napotnie i moczopędnie (lecz słabiej niż kwiaty) oraz przeczyszczająco (powodują łatwiejsze usuwanie toksyn z organizmu). Owoce wykazują także działanie przeciwbólowe - są pomocne w leczeniu zapalenia nerwu trójdzielnego, rwy kulszowej, migreny. Kwiaty i owoce bzu czarnego są składnikiem wielu mieszanek ziołowych. Można z niego przyrządzać konfitury, soki i wino. Mają one właściwości odżywcze oraz dietetyczno-lecznicze. Z ziela wykonuje się wyciągi i gnojówkę do opryskiwania roślin w zwalczaniu szkodników, takich jak krety, norniki, rolnice, bielinek kapustnik i mszyce. Lokalizacja zdjęć: Żyrardów, parking przy ul. 1 Maja, os. Wschód, os. Teklin, Bieganów, Mariampol - Zdjęcia dzikiego bzu czarnego - Bez koralowy (Sambucus racemosa) Cechy drzewa: Bez koralowy częściej spotykany jest w formie krzaczastej niż jako drzewo. Spotyka się jednak w formie drzewka do 4 metrów wysokości. Korowina ciemna - brązowawa. Po środku pnia i pędów znajduje się charakterystyczny dla bzów jaśniejszy rdzeń. Liście. Liście rosną naprzeciwległe i składają się z 5 do 7 eliptycznych listków. Liście wiosną rozwijają się razem z kwiatami. Kwiaty. Kwiatostany to wydłużone białożółte wiechy w kształcie pocisków. Kwiaty małe i niepozorne. Owoce. Owoce drobne, kuliste, czerwonawe i pomarańczowoczerwone w zależności od nasłonecznienia stanowiska. Im bardziej cieniste miejsce tym owoce bardziej czerwonawe. Pochodzenie: Europa (południe Polski), Azja, Ameryka Północna. Rozmaitości: Bez koralowy to trująca roślina. Spotkałem jednak w literaturze wzmianki o możliwości gotowania owoców celem pozbycia się trucizny. Bardzo popularny w naszych górach - rośnie w zaroślach i na zboczach. Na wybrzeżu i w centrum Polski raczej niespotykany. Uprawiany głównie jako roślina ozdobna - wiosną ze względu na kwiaty a latem i jesienią ze względu na owoce. W szkółkach można spotkać odmiany dekoracyjne: Plumosa Aurea o liściach powcinanych i jasnozłocistych; Sutherland Gold o liściach powcinanych i cytrynowożółtych; Golden Locks o kulistym i gęstym pokroju, niska o głęboko powcinanych zielonych liściach. Lokalizacja zdjęć: Pieniny, Międzyborów, arboretum w Rogowie. - Zdjęcia bzu koralowego - - Drzewa Polski - Atlas drzew -
Wlać przez filtr do szklanego słoika lub miseczki. Gdy ciecz się ochłodzi, dodaj do niej 1 szklankę miodu i dobrze wymieszaj. Gdy miód jest dobrze wymieszany, wlej syrop do szklanego słoika lub butelki. Ta Da! Właśnie zrobiłeś domowy syrop z czarnego bzu! Należy przechowywać go w lodówce i przyjmować codziennie by zwiększyć
Bez dziki, zwany również czarnym bzem, to roślina powszechnie występująca w Polsce. Jest jednak bardzo często mylona z lilakiem pospolitym. Warto wiedzieć, jak odróżnić te dwie rośliny i jak wygląda uprawa bzu w bzu czarnego od wielu wieków pełnił istotną funkcję zarówno w ziołolecznictwie, jak i magii ludowej. Jest rozpowszechniony na terenie Polski i całej Europy. Dziś wykorzystuje się go zarówno w komponowaniu leków, jak i kosmetyków. Stanowi też roślinę ozdobną i jadalną. Zobacz, jak wygląda jego tego artykułu dowiesz się:Lilak zwyczajny, zwany też pospolitym czy bzem lilakiem (Syringa vulgaris), to roślina intensywnie kwitnąca już w okresie maja. Ma pachnące, kolorowe kwiaty, często fioletowe, różowe, białe Zrywa się je do wazonów, jako że stanowią atrakcyjną ozdobę salonu. Co ciekawe, kwiaty lilaka można jeść na surowo, czego nie można powiedzieć o kwiatach bzu czarnego. Z kolei bez czarny kwitnie prawie zawsze na biało. Okres kwitnienia przypada w jego przypadku zwykle na czerwiec, a czasem nawet przełom z bez – charakterystykaDziki bez (Sambucus nigra) zwany jest też czarnym bzem. W Polsce gatunek występuje powszechnie. Zazwyczaj roślina ta przyjmuje formę wysokiego krzewu o rozłożystym pokroju i szerokiej, kulistej koronie. Rzadziej rośnie jako drzewo. Może osiągać do 12 m czarnego bzu są wzniesione, z gęstymi rozgałęzieniami. Na młodych okazach kora jest zielona, a potem stare się szara i popękana. Liście są dwa razy dłuższe niż szerokie, zwykle mają 5 listków ostro piłkowanych. Odmiany ozdobne mogą różnić się kształtem oraz wybarwieniem liści, zwykle są jednak one zielone, potem żółte, z jesienią nawet bzu czarnego są białe lub kremowe, zebrane w baldachogrona. Mogą mieć nawet do 20 cm średnicy. Składają się na nie drobne, pojedyncze kwiatki. Po okresie kwitnienia na bzie pojawiają się owoce zebrane w baldachowate kiście. Mają zwykle średnicę ok. 7 mm i kolor czarny. Stąd wzięła się też nazwa rośliny. Owoce bzu czarnego mają właściwości lecznicze, ale niedojrzałe mogą być czarny – odmiany ozdobneWyróżnić można przynajmniej kilka odmian ozdobnych, które uprawiane są często w ogrodach. Należą do nich:„Aurea” – krzewy dorastające do 3 m ze złocistymi liśćmi;„Black Lace Eva” – bez czarny z purpurowymi, ciemnymi liśćmi z głębokimi wycięciami oraz różowymi kwiatami;„Linearis” – krzew do 2 m wysokości z ażurowymi, wąskimi liśćmi;„Pulverulenta” – z liśćmi ozdobionymi marmurkowymi wzorami i białymi paskami;„Schwarzer Diamand” – odmiana niewydzielająca intensywnego zapachu, za to nastawiona na wydajność plonowania nigra – uprawaCzarny bez jest rośliną pospolicie występującą w Polsce. W związku z tym pestkowiec ten nie ma wysokich wymagań związanych z uprawą. Sprawdź, gdzie rośnie i stanowiskoCzarny bez preferuje gleby przepuszczalne, najlepiej próchnicze i żyzne, których pH oscyluje wokół wartości 6,0. Podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne. Najlepsza jest ekspozycja słoneczna albo półcienista, ciepła, osłonięta od wiatru. Źle rośnie na stanowisku i podlewanieZ uwagi na rozwinięty system korzeniowy bez czarny dobrze radzi sobie z pozyskiwaniem wilgoci z głębszych warstw ziemi. Niemniej gleba powinna być umiarkowanie wilgotna. Młode okazy warto podlewać, podobnie jak drzewka i krzewy w okresie zakresie nawożenia warto sięgać po nawozy organiczne. Można jednak stosować w uprawie również preparaty wieloskładnikowe, w tym i pielęgnacjaOdmiany z dużymi owocami przycina się praktycznie co roku. W pozostałych przypadkach cięcie odrostów nie jest konieczne, jeśli nie zależy ci na kształtowaniu rośliny. Może być ono jednak pomocne w zagęszczeniu krzewu. Przycina się młode pędy i usuwa te najstarsze, co stymuluje proces wzrostu czarny – rozmnażanie i sadzenieBez czarny bez problemu da się rozmnażać z sadzonek pędowych. Zazwyczaj wybiera się takie pędy, które mają przynajmniej ok. 5 oczek. Sadzi się je tak, aby przynajmniej 2 oczka pozostały widoczne ponad powierzchnią ziemi. Roślina jednak nie owocuje od razu. Zazwyczaj, przy dobrym wzroście, owoce pojawiają się najwcześniej w trzecim roku od czarny w ogrodzieDziki bez można posadzić w ogrodzie. Trzeba jednak pamiętać, że zwykle zapach wydzielany przez roślinę niewiele osób nazywa przyjemnym. Jest bardzo charakterystyczny i może budzić zniechęcenie. Z tego powodu warto sadzić bez z dala od tarasów czy balkonów. Co więcej, rosnące w wiechach owoce barwią otoczenie, stąd lepiej unikać sadzenia przy ścieżkach, chodnikach, garażach, placach zabaw. Dodatkowo na dzikim bzie często żerują roślina, zwłaszcza w odmianach dekoracyjnych, może stanowić atrakcyjną ozdobę. Sadzi się ją w ogrodach i parkach jako soliter, a także przy większych nasadzeniach. Zakwita latem, a na stanowisku słonecznym lub półcienistym daje wiele owoców. Mogą być one wykorzystywane do produkcji nalewek albo preparatów czarny kojarzy się przede wszystkim z rośliną dziko rosnącą. Daje charakterystyczne, czarne jagody, które w przydomowym ogródku mogą z powodzeniem barwić całe otoczenie. W odróżnieniu od bzu lilaku, który ma piękny zapach, czarny bez wydziela raczej nieprzyjemną woń. Pomimo tego warto go mieć w ogrodzie. Zobacz także:Kiedy sadzić bratki ogrodowe, aby długo cieszyły oko swoimi kolorami?Jeżówka – kiedy sadzić tę roślinę o uroczych kwiatach? Jak zapewnić jej najlepsze warunki rozwoju?Powojnik (Clematis) – uprawa i pielęgnacja pnącza w ogrodzieGoździk – sadzenie, uprawa i pielęgnacja. Najlepsze odmiany goździków do ogroduLebiodka pospolita, czyli oregano. Uprawa, właściwości i zastosowanie oregano w kuchni i nie tylkoTunbergia oskrzydlona – uprawa kwitnącego pnącza w ogrodzie, na balkonach i tarasach Syrop z kwiatów czarnego bzu - etykiety do pobrania Smak i zapach czarnego bzu towarzyszył mi całe dzieciństwo - kwiaty co roku suszyło się, a ich słodki zapach unosił się w domu przez kilka dni, zanim zostały zapakowane do torebek z brązowego papieru, z kolei owoce przerabiało się na syrop dolewany do herbaty przy przeziębieniu. Czarny bez jest niezwykle popularnym krzewem na terenie całej Polski. Rośnie na łąkach, przy drogach, w zaroślach, parkach, na skrajach lasów. Na przełomie maja i czerwca zaczynają zdobić go drobniutkie, żółtawobiałe kwiaty zebrane w płaskie baldachy. To właśnie one wykazują niezwykle cenne właściwości lecznicze. Warto więc przyjrzeć się im z bliska. Właściwości lecznicze Kwiaty czarnego bzu bogate są we flawonoidy o silnych właściwościach przeciwutleniających (rutynę, kwercetynę, hiperozyd itp.). Rutyna wzmacnia i uelastycznia ścianki naczyń krwionośnych, kwercetyna ma właściwości antyhistaminowe, przeciwzapalne i przeciwzakrzepowe, hiperozyd działa natomiast moczopędnie, co ułatwia detoksykację organizmu. Kwiaty czarnego bzu zawierają także śluzy, saponiny, kwasy fenolowe i organiczne (jabłkowy, walerianowy, ferulowy), garbniki oraz olejki eteryczne. Ponadto są źródłem soli mineralnych - wapnia, potasu, sodu i żelaza. Obecność tych składników sprawia, że kwiaty czarnego bzu wykazują wysoką aktywność farmakologiczną. Kwiaty wykazują liczne właściwości lecznicze działają napotnie; pomagają odkrztuszać wydzielinę z oskrzeli; wspomagają wytwarzanie śluzu w obrębie zatok i ich samooczyszczanie; są pomocne w przeziębieniu i grypie; działają przeciwzapalnie; wzmacniają i uelastyczniają ścianki naczyń krwionośnych; mają właściwości moczopędne; oczyszczają i detoksykują organizm; wspomagają odporność organizmu; niszczą wolne rodniki; stosowane zewnętrznie łagodzą trądzik i stany zapalne skóry. Napar z kwiatów czarnego bzu jest niezwykle pomocny przy leczeniu przeziębień i zakażeń górnych dróg oddechowych. Ma bowiem właściwości przeciwgorączkowe. W medycynie naturalnej stosowany jest również zewnętrznie do zmniejszania stanów zapalnych. Jak i kiedy zbierać kwiaty czarnego bzu? Maleńkie kwiaty czarnego bzu zebrane są w płaskie baldachy. Charakteryzują się słodkawym, intensywnym zapachem oraz jasnokremową barwą. Czarny bez kwitnie od maja do lipca. Do celów leczniczych kwiaty zbiera się, gdy niemal w pełni zakwitną, czyli zazwyczaj na początku czerwca. Należy unikać zbierania kwiatów wyschniętych, przegniłych i tych, które już przekwitają. Na zbiory najlepiej wybrać się w suche i słoneczne dni, przed południem, zaraz po obeschnięciu porannej rosy. Ważne także, by wybrać miejsca z dala od ruchliwych dróg i wszelkich zanieczyszczeń. Kwiaty ścina się całymi baldachami. Warto zabrać ze sobą sekator, który znacznie ułatwi nam pracę. Z kwiatami należy obchodzić się bardzo delikatnie i uważać, by ich nie zgnieść, ponieważ łatwo brunatnieją. Zebrane kwiaty czarnego bzu można: suszyć - najlepiej rozłożone cienką warstwą lub rozwieszone na sznurku. Kwiaty suszy się w przewiewnym i suchym miejscu w temperaturze nie wyższej niż 35 stopni Celsjusza. Dobrze wysuszone kwiaty powinny mieć żółtawobiałą barwę; przygotowywać z nich syropy - wystarczy woda, cukier i oczywiście kwiaty czarnego bzu. Uwaga! Kwiatów przed użyciem nie należy myć, a jedynie rozłożyć na białym papierze i pozwolić na wyprowadzkę wszelkim stworzonkom, które zamieszkują kwiatostany. Niezależnie od tego, w jaki sposób użyjemy kwiatów, należy przerabiać je świeże, natychmiast po zebraniu. W kuchni i w kosmetyce Z kwiatów czarnego bzu najczęściej przygotowuje się syropy, służące później jako dodatek do deserów lub do słodzenia herbaty zamiast cukru. Z suszonych kwiatów można zrobić napary i odwary. Świeże kwiaty można natomiast zapiekać w cieście naleśnikowym. Warto także pamiętać, że kwiaty dzikiego bzu są cennym surowcem w kosmetyce. Wykazują bowiem właściwości ściągające, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i antyseptyczne. Dodatkowo wzmacniają i zapobiegają pękaniu naczyń krwionośnych. Tonik z kwiatów czarnego bzu polecany jest do pielęgnacji cery tłustej, mieszanej i naczynkowej. Napar z kwiatów wskazany jest także do płukania włosów suchych. Czarny bez jest składnikiem wielu preparatów dostępnych w aptekach, czemu więc samodzielnie nie przygotować z jego kwiatów i owoców leczniczych specyfików? Ten artykuł nie został jeszcze skomentowany. Twój komentarz może być pierwszy. Takie działanie mają jeżyna i kwiat czarnego bzu – można je stosować w formie syropów lub naparów. Podobnie działają mniszek lekarski i pokrzywa – ta druga roślina jest jednym z immunostymulatorów, czyli naturalnym preparatem pobudzającym system odpornościowy. Czytaj: Domowe sposoby na przeziębienie w ciąży W kioskach znajdziecie już czerwcowy numer Mojego Gotowania a w nim dwa moje materiały – jeden o poziomkach (o tym wkrótce) drugi o moich ukochanych kwiatach czarnego bzu. Jeszcze do niedawna zapomniane- teraz- mam wrażenie- wracają do łask. Już za chwileczkę już za momencik zaczną kwitnąć i odurzać swoim zapachem nie tylko pszczoły ale i ludzi. Ja w ciepły czerwcowy wieczór nie mogę przejść obojętnie obok kwitnącego drzewa dzikiego bzu- muszę przystanąć i wąchać, wąchać, wąchać… Po wsiach i małych miasta rośnie dużo pięknych starych drzew dzikiego bzu. W dawnych czasach uznawane były za magiczne i zanoszono pod nich chorych aby ozdrowieli lub unikano jak ognia bo miały przynosić pecha i śmierć członka rodziny. Z drzewa czarnego bzu robiono amulety (u Harrego Pottera słynna czarna różdżka- jedno z insigniów śmierci – była zrobiona z drzewa czarnego bzu). Z kwiatów robiono syropy, nalewki a z owoców wino, dżemy i soki. I kwiaty i owoce suszono dla celów leczniczych. Moja babcia nie dotykała się do czarnego bzu- uważała go za trujący i niezjadliwy. Dlatego jego wykorzystanie kulinarne poznałam bardzo późno jako już dorosła osoba. Bziankę- czyli syrop z kwiatów bzu- nauczyły mnie robić 4 cudowne Panie z nowoczesnego koła gospodyń wiejskich- gdzieś pod Siedlcami. Tam dwa lata temu fotografowałam ich spółdzielnie dla jednego ze społecznych projektów kulinarnych Fundacji Rozwoju Obywatelskiego. Te 4 wspaniałe kobiety odczarowały dla mnie czarny bez i od tej pory poszło już lawinowo. Wypróbowałam zastosowanie tych kwiatów w tak wielu daniach, że nie spamiętam wszystkich. Przepisy na parę z nich znajdziecie w Moim Gotowaniu. Jest tam tort cytrynowy z nutą kwiatów czarnego bzu, jest przepis na domowe lokum (turecki przysmak) o smaku kwiatów bzu, jest rewelacyjny bezalkoholowy szampan (kwiaty bzu wywołują fermentację i bąbelki!- spróbujcie koniecznie!!!), jest przepis na smażone w kardamonowej tempurze baldachimy kwiatów bzu- myślę, że to danie którego nie powstydziłaby się najlepsza restauracja. Z dodatkiem kwiatów bzu robię jeszcze sorbety, dżemy, galaretki i granity- w sam raz na nadchodzące czerwcowe upały. Oby przyszły jak najszybciej bo szczerze powiedziawszy mam już dość tej zimnej wiosny. A na koniec mam dla Was parę dobrych rad jak zbierać kwiatów czarnego bzu: zbieramy kwiaty z dala od szos i parkingów (bardzo chłoną zanieczyszczenia),zbieramy tylko rozwinięte kwiaty (niedojrzałe zielone kulki lub przejrzałe brązowe kwiaty będę niedobre), zbieramy tylko suche kwiaty (a więc nie wybieramy się na zbiory po deszczu), delikatnie obcinamy kwiaty nożyczkami i układamy w koszyku kwiatami do góry (najwięcej aromatu ma pyłek kwiatowy, postarajmy się więc nie otrzepać tego co najcenniejsze), nie myjemy kwiatów przed użyciem (spłuczemy aromatyczny pyłek kwiatowy), kiedy przyniesiemy kwiaty do domu wyłóżmy je na gazetę i pozostawmy na godzinę tak aby pozbyć się wszystkich lokatorów (pajączków, muszek i gąsienic). SYROP Z KWIATÓW CZARNEGO BZU (czyli BZIANKA) 50-60 baldachimów kwiatów czarnego bzu 1 kg cukru sok z 2 cytryn parę listków mięty lub jeszcze lepiej werbeny cytrynowej Kwiaty obetnij nożyczkami do garnka, delikatnie aby nie utracić aromatycznego pyłku. Zalej 1,5 l wrzącej wody , przykryj. Kiedy ostygnie wstaw do lodówki na 48 godzin. Po tym czasie przecedź wywar przez sterylna gazę, dodaj cukier, sok z cytryny i listki ziół. Doprowadź do wrzenia i gotuj do czasu aż cały cukier się rozpuści. Przelej do wyparzonych słoiczków lub butelek, zakręć i odwróć do góry dnem i pozostaw tak do ostygnięcia. Bziankę podawaj rozcieńczoną wodą, najlepiej gazowaną z plasterkiem cytryny lub wykorzystuj do produkcji galaretek, nasączania tortów czy choć polewania o tym jak zrywać kwiaty w tekście powyżej.

W tradycyjnym ziołolecznictwie, kwiat czarnego bzu to remedium na gorączkę, przeziębienie, nieżyty płuc i górnych dróg oddechowych, gdyż posiada działanie napotne i wykrztuśne. Kwiaty buz czarnego wykazują działanie rozrzedzające katar. Stosowano je także jako uzupełnienie terapii oczyszczającej w chorobie reumatycznej oraz

Fot: kwasny221 / Owoce czarnego bzu wykorzystywane są do produkcji soków i syropów. Zaleca się je stosować w stanie przeziębienia oraz przy infekcjach dróg oddechowych, a także profilaktycznie w okresie jesienno-zimowym. Płynne ekstrakty z czarnego bzu znajdują zastosowanie jako środki na dolegliwości trawienne i nerwobóle. Czarny bez wykazuje właściwości wzmacniające organizm. Działa przeciwgorączkowo i przeciwzapalnie, dlatego wykorzystywany jest w stanach przeziębienia oraz przy infekcjach górnych dróg oddechowych. Na bazie czarnego bzu przygotowuje się prozdrowotne odwary, soki i syropy. Czarny bez – jakich składników dostarcza? Czarny bez wykorzystywany jest w medycynie ludowej jako naturalny środek leczniczy przy licznych schorzeniach i dolegliwościach. Kwiaty czarnego bzu dostarczają wielu cennych substancji o korzystnym wpływie na organizm, takich jak: flawonoidy, kwasy organiczne, olejki, sterole, triterpeny, garbniki oraz sole mineralne. Właściwości prozdrowotne zwarte w owocach czarnego bzu wynikają z obecności w nich polifenoli roślinnych, antocyjanów, pektyn, witaminy C i prowitaminy A oraz soli mineralnych – wapnia, potasu, żelaza, sodu i glinu. Związki te są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, a tym samym dla zachowania zdrowia. Wiele z nich wykazuje wysoki potencjał antyoksydacyjny. Czy warto pić napary? Jak w przystępnej formie podać je dziecku? Zobaczcie: Zobacz film: Jak podać dziecku napar? Źródło: Dzień Dobry TVN Właściwości czarnego bzu Czarny bez wykazuje szereg właściwości prozdrowotnych i leczniczych. Uważany jest za skuteczny i naturalny preparat w leczeniu sezonowych infekcji oraz przeziębień. Składniki obecne w owocach i kwiatach czarnego bzu działają stymulująco na układ immunologiczny przyczyniając się do wzmocnienia odporności organizmu. Flawonoidy występujące w owocach posiadają właściwości przeciwzapalne oraz przeciwalergiczne. Czarny bez jest bogatym źródłem związków o działaniu przeciwutleniającym, które działają ochronnie i prowadzą do zmniejszenia ryzyka rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego. Zawarte w owocach czarnego bzu antocyjany hamują rozwój procesów zapalnych oraz wzmacniają naczynia włosowate. Przypisuje się im właściwości przeciwmiażdżycowe oraz antynowotworowe. Czarny bez przyczynia się do uszczelnienia naczyń włosowatych i zwiększenia ich elastyczności, co zmniejsza ryzyko rozprzestrzeniania się drobnoustrojów chorobotwórczych po organizmie. Na bazie świeżych owoców czarnego bzu, których nie należy bezpośrednio spożywać, przygotowuje się soki i syropy stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych i wirusowych. Sok z czarnego bzu działa napotnie, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo, dlatego zalecany jest w stanach przeziębienia. Wykazuje również właściwości przeciwbólowe, moczopędne i lekko przeczyszczające. Owoce są nierzadko wykorzystywane jako środek pomocniczy w leczeniu bólów towarzyszących rwie kulszowej i nerwobólom. Płynne ekstrakty z czarnego bzu zaliczane są do środków czyszczących krew, gdyż wspomagają usuwanie z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii, a tym samym działają odtruwająco. Owoce czarnego bzu znajdują zastosowanie w stanach zapalnych żołądka i jelit, a także przy niestrawności i uciążliwych zaparciach. Zarówno owoce, jak też kwiaty wywierają korzystny wpływ na funkcjonowanie układu trawiennego. Przyczyniają się do uregulowania procesów trawiennych, zwalczają wzdęcia oraz łagodzą zgagę. Syrop i sok z czarnego bzu zaleca się stosować profilaktycznie w okresie przeziębień i infekcji górnych dróg oddechowych, gdyż skracają czas trwania infekcji, a jednocześnie zapobiegają nasileniu się objawów choroby. Zastosowanie czarnego bzu Czarny bez wchodzi w skład różnych mieszanek zielarskich, które działają przeciwkaszlowo, wykrztuśnie, napotnie i przeciwzapalnie. Dodawany jest również do preparatów stosowanych przy zaparciach oraz choroby skóry, zwłaszcza łuszczycy. Ze względu na lekkie działanie przeczyszczające czarny bez nierzadko znajduje się w składzie środków wspomagających odchudzanie. Z kwiatów czarnego bzu przygotowuje się lecznicze odwary jako środki moczopędne i obniżające gorączkę. Można je również stosować do płukania gardła przy podrażnieniach i stanach zapalnych, a także robienia okładów na powieki przy zapaleniu spojówek. Odwar przyrządzi się w następujący sposób: Łyżkę kwiatów należy zalać szklanką zimnej wody, a następnie doprowadzić do wrzenia i gotować przez około 5 minut. Odwar odstawia się na 15 minut, a następnie przecedza przez sito. Napój zaleca się pić w ilości 1/3 szklanki 2-3 razy dziennie. Sok z owoców czarnego bzu dostępny jest w licznych sklepach oraz aptekach, ale można go również przygotować samodzielnie. Owoce umieszcza się w garnku i ogrzewa do momentu, aż puszczą sok. Następnie rozciera się je na miazgę i przeciska przez gazę do czystego garnka. Uzyskany sok zagotowuje się z miodem w proporcji 1 część miodu na 10 części soku. Przygotowany sok z czarnego bzu rozlewa się do ciemnych butelek. Wskazane jest wypijanie szklanki rozcieńczonego soku z wodą 2-3 razy dziennie przy infekcjach, przeziębieniach, nerwobólach oraz dolegliwościach trawiennych. Zobacz film: Zdrowe nawyki żywieniowe. Źródło: Dzień Dobry TVN wNia.
  • l6elh0w72s.pages.dev/41
  • l6elh0w72s.pages.dev/47
  • l6elh0w72s.pages.dev/80
  • l6elh0w72s.pages.dev/53
  • l6elh0w72s.pages.dev/79
  • l6elh0w72s.pages.dev/30
  • l6elh0w72s.pages.dev/45
  • l6elh0w72s.pages.dev/73
  • jak wygląda kwiat czarnego bzu