Przyczyny zmniejszonej ochoty na seks w okresie menopauzy należy rozpatrywać na różnych płaszczyznach. Bardzo istotne znaczenie mają zmiany hormonalne przebiegające u kobiet w menopauzie. U wielu z nich rozpoznaje się objawy tzw. zespołu klimakterycznego. W powiązaniu z obniżonym libido są to: objawy naczynioruchowe – w postaci
Przed menopauzą prawie wzięłaś za pewnik możliwość swobodnego poruszania się, z łatwością i zwinnością. W menopauzie coś się zmienia: twoje mięśnie są sztywne i czujesz ból stawów i mięśni rozprzestrzeniania się w całym ciele. Objawy te jednak nie powinny cię przestraszyć; są bardzo częste u kobiet w okresie menopauzy i dotyczą głównie ramion, nadgarstków, rąk i palców, kolan, pleców i bioder. Ponadto takie bóle mogą reprezentować objawy zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów, fibromialgii i innych problemów stawów i mięśni o charakterze zapalnym. Ale z czego wynikają bóle stawów i mięśni? Zobaczmy to razem! Bóle mięśni i stawów: ręce, kolana i nie tylko 50% kobiet w okresie menopauzy skarży się na bóle mięśni i szkieletu, bóle stawów lub stawów oraz zapalenie stawów lub zapalenie, głównie pleców, kolan, rąk i ramion. Częstość występowania jest najwyższa między 45 a 55 lat, a następnie w okresie przed menopauzą. Takie objawy są związane ze zmianami w postrzeganiu bólu i zmianami strukturalnymi mięśni i stawów, a mianowicie: Sarkopenia lub utrata masy mięśniowej; Zmiany tkanek miękkich ścięgien i więzadeł; Zmniejszenie objętości chrząstki; Zmniejszenie masy kostnej i gęstości częste w okresie menopauzy. Ponadto ból jest również związany ze wzrostem stanu zapalnego na poziomie stawów i mięśni, co utrudnia ruch. Jednym z najczęstszych objawów dotyczy stawów rąk, w których ból towarzyszy naruszenie ich funkcjonalności i sztywności ruchów – byłaby to bardzo powszechna forma choroby zwyrodnieniowej stawów w okresie menopauzy. Niektóre badania zidentyfikowały ból mięśni jako fibromialgia, częsty problem wśród kobiet na tym etapie życia i bóle stawów, jako wtórny objaw dla innych, w tym skrajne zmęczenie, napięcie i zmiany kości. Wreszcie, różne formy bólu mięśni i stawów w menopauzie są przypisane do zmian hormonalnych zachodzących w tej konkretnej fazie zmiany ciała kobiety. Przyczyny bólu stawów w menopauzie Czy hormony spadają, a bóle mięśni i stawów rosną? Niektóre badania wykazały, że hormony płciowe modulują odpowiedź zapalną, a także postrzeganie bólu. W rzeczywistości wykryto obecność receptorów estrogenowych na chrząstce, kości podchrzęstnej, błonie maziowej, mięśniach i ścięgnach; hormony, które zmniejszają ryzyko choroby zwyrodnieniowej stawów i operacji biodra, bólu stawów i ryzyka nawrotów o 40%. Szczegółowo badając wpływ estrogenu na ból i stan zapalny, rozróżnia się 2 mechanizmy działania w przypadku bólu mięśni i stawów w menopauzie: Hamują postrzeganie bólu Mają bezpośrednie działanie przeciwzapalne bólu na kości i chrząstki. Takie dowody wymagają jednak dalszych badań, które należy potwierdzić i zwalidować oraz ustalić potencjalną rolę estrogenu w postrzeganiu stanu zapalnego i bólu. Podsumowując, można założyć potencjalny związek między zmniejszonym estrogenem a pojawieniem się bólu mięśni i stawów w menopauzie, ale bez wykluczania związku z innymi typowymi objawami, takimi jak zmęczenie, napięcie i słaby odpoczynek. W obu przypadkach porady lekarza mogą poprowadzić Cię do rozwiązania, które jest najbardziej odpowiednie dla Ciebie. Pamiętaj, aby zawsze słuchać sygnałów twojego ciała i poruszać się, aby utrzymać aktywny krążenie i zapewnić elastyczność mięśni i stawów. Jeśli czujesz się zmęczony, zwolnij, ale ruszaj się, ponieważ aktywność fizyczna, nawet umiarkowana, zawsze pomaga. Wreszcie, przydatne wsparcie dla stawów mogą również pochodzić z kwasów tłuszczowych omega 3 obecnych w rybach i omega 6 zawartych w olejach roślinnych (np. olej ogórecznika i olej lniany).
bóle pleców, kończyn, sztywność i obrzmienie stawów; bóle głowy, migreny; Suplement diety stosowany przy menopauzie. Leki na menopauzę. Przedstawione objawy nie wyczerpują listy wszystkich uciążliwości, które mogą pojawiać się w okresie menopauzy.
Pierwsze objawy menopauzy mogą pojawić się już na kilka lat przed ostatnim krwawieniem, są jeszcze odczuwalne nawet po nim. W praktyce więc cały ten proces może zająć do 10 lat, a u niektórych kobiet zdarza się nawet, że skutki są odczuwalne przez 12-14 lat. Dlaczego przekwitanie trwa tak długo? Najczęstszymi symptomami są zmiany nastroju, kłopoty ze snem, zaburzenia koncentracji, bóle głowy, mięśni i stawów, suchość pochwy oraz uderzenia gorąca. Dolegliwości o różnym nasileniu związane z przekwitaniem mogą trwać od roku do nawet 10 lat i dotyczą przeważającej większości kobiet. Jakie są objawy menopauzy? Objawy menopauzy – nieregularne miesiączki, uderzenia gorąca, dolegliwości bólowe Symptomów menopauzy doświadcza około 70 proc. przekwitających kobiet. Typowe objawy menopauzy ( uderzenia gorąca i nocne poty) są wywoływane przez zmiany hormonalne zachodzące w układzie rozrodczym. Jak długo trwa menopauza? Wcześniej wyznaczanie terminu jest obarczone ryzykiem błędu, ponieważ to jak długo trwa menopauza zależy od bardzo wielu czynników. Statystycznie przyjmuje się, że okres przekwitania trwa około 10 lat, choć u niektórych pań może ciągną się nawet przez 12-14 lat. Jakie Dolegliwości mogą pojawić się w okresie menopauzy? Powszechnym problemem są również bóle głowy, mięśni, stawów i ścięgien. Może pojawić się także piekący ból języka lub ust. W obrębie jamy ustnej typowe w okresie menopauzy są również inne dolegliwości: krwawienie z dziąseł, niesmak w ustach oraz nieprzyjemny oddech. Co wpływa na wygląd kobiety w okresie menopauzy? W okresie menopauzy nie obywa się również bez zmian w wyglądzie kobiety. Włosy tracą na grubości i przerzedzają się, a spadek poziomu estrogenu w organizmie przyczynia się do wzrostu wagi. Pogorszeniu ulega także wygląd paznokci, które stają się kruche i łamliwe. Zmienia się też zapach ciała. Jak dlugo jest menopauzą? Ponadto menopauzę trudno jest ująć w ramy czasowe. Samo pojęcie menopauzy odnosi się do ostatniego krwawienia miesiączkowego w życiu kobiety. Jednakże, żeby stwierdzić, że kobieta przeszła menopauzę, musi minąć co najmniej 12 miesięcy. Jak dlugo trwaja uderzenia goraca? Uderzenia gorąca są jedną z najbardziej charakterystycznych dolegliwości menopauzy. Objawiają się nagłą falą ciepła przepływającego przez całe ciało i są szczególnie odczuwalne w okolicach głowy i szyi. Mogą mieć różną intensywność i trwać od 30 sekund do nawet 30 minut. Jak można złagodzić objawy menopauzy? W przypadku menopauzy często stosuje się leczenie objawowe. Przykładowo leki antydepresyjne z grupy SSRI (np. fluoksetyna, paroksetyna) przynoszą pozytywne efekty w leczeniu napadów gorąca, zaburzeń snu czy w celu poprawy nastroju. Równie powszechnym objawem, jak uderzenia gorąca, jest suchość pochwy. Jak sobie radzic z potami przy menopauzie? Zbyt wysoka może zwiększyć częstotliwość uderzeń gorąca. Dlatego kobieta w okresie menopauzy powinna unikać zbyt nagrzanych pomieszczeń oraz często wietrzyć mieszkanie, zwłaszcza przed pójściem spać. Ile trwa menopauzą u mezczyzn? Kiedy pojawia się andropauza i jak długo trwa? – Najczęściej pierwsze objawy występują po 50. roku życia. Jeśli tak się dzieje, to andropauza trwa do końca życia. Jak sprawdzić czy to już menopauzą? Dla kobiet w okresie okołomenopauzalnym niezwykle pomocny może okazać się test menopauzalny (np. Menopauza Test, Climea). Wykrywa on hormon FSH, umożliwiając stwierdzenie, czy ostatnia miesiączka w życiu kobiety już wystąpiła. Czy w ciazy są uderzenia goraca? Uderzenia gorąca na początku ciąży są objawem mało specyficznym. Częściej pojawiają się w drugim i trzecim trymestrze i towarzyszą zmianom zachodzącym w organizmie przyszłej mamy. Większość z tych zmian zniknie od razu po porodzie, jednak do tego czasu mogą one przynosić najróżniejsze dolegliwości. Co pomaga na uderzenia goraca forum? Ligunin Termostop to tabletki, które przeznaczone są do stosowania przez kobiety w trakcie przekwitania. Preparat ma łagodzić nieprzyjemne objawy tego stanu, takie jak uderzenia gorąca czy rozdrażnienie. Czy menopauzą powoduje chudnięcie? Odchudzanie w okresie menopauzy jest utrudnione, ale nie niemożliwe. Główny problem stanowi nadwyżka kaloryczna, która bez względu na wiek powoduje zwykle wzrost masy ciała. Warto wiedzieć, że spożycie zaledwie 100 kcal dziennie powyżej zapotrzebowania organizmu powoduje przyrost masy ciała o około 5 kg w ciągu roku. Co na bezsennosc przy menopauzie? Właściwa higiena życia – odpowiednia dieta, aktywność fizyczna, pogodne nastawienie, relaksacja, rezygnacja z używek są czynnikami zapewniającymi lepsze zdrowie, łagodniejsze przechodzenie menopauzy i lepszy sen. Jak przyspieszyć menopauzę? Wpływ na przyspieszenie menopauzy ma również styl życia. Niewłaściwa dieta, jak również różnego typu schorzenia mogą znacznie przyspieszyć jej zaistnienie. Okres, w którym pojawia się menopauza często jest uwarunkowany genetycznie. Dojrzałe kobiety debatują and tym, jak długo trwa menopauza. Co pić na uderzenia goraca? Na uderzenia gorąca pomocne będzie także picie ziołowych herbatek, które parzy się pod przykryciem przez 10-15 minut i pije letnie, najlepiej wieczorem. Do tego celu wykorzystuje się: szałwię miętę pieprzową melisę liście malin. lukrecję korzeń kozłka lekarskiego. czerwoną koniczynę pluskwicę groniastą. Czy w okresie menopauzy są zawroty glowy? Najbardziej nietypowym objawem menopauzy są ataki paniki i silnego lęku, często mylone z nerwicą. Początek klimakterium może objawiać się u niektórych kobiet szumami w uszach i zawrotami w głowie. Nietypowym objawem są również ataki duszności u osób, które nie chorują na astmę, alergię czy zaburzenia pracy tarczycy. Jak przygotować siemię lniane na menopauzę? Ze zmielonego siemienia lnianego można przygotowywać napary lub tzw. „kisiele”. 2-3 łyżki lnu należy zalać szklanką ciepłej wody i pozostawić na około godzinę, a następnie odcedzić i pić powstały kisiel 2 -3 razy dziennie. Choroby Które Częściej Występują I Rozwijają Się W Czasie Menopauzy. W okresie menopauzy i przekwitania jesteśmy bardziej narażone na niektóre choroby różnych układów naszego organizmu. Poniżej przedstawię wam choroby które najczęściej występują i pojawiają się u kobiet po 45 rokiem życia.
Wiele kobiet w trakcie menopauzy skarży się na bóle kości i stawów. Nie wolno lekceważyć tych objawów, gdyż mogą one oznaczać pojawienie się osteoporozy. Gęstość mineralna kości maleje wraz ze starzeniem się organizmu, ale u kobiet, u których jajniki przestają produkować żeńskie hormony płciowe, osteoporoza może pojawić się szybciej, powodując groźne złamania. Czym jest osteoporoza? Osteoporoza nazywana cichym zabójcą jest chorobą, która bardzo często dotyka osoby w podeszłym wieku, a w szczególności kobiety. Szacuje się, że już co trzecia kobieta po menopauzie (leki na menopauzę) ma osteoporozę. Dzieje się tak, ponieważ w okresie menopauzy jajniki produkują coraz mniej estrogenów, hormonów żeńskich, które wpływają korzystnie na metabolizm kostny. Gdy ich brakuje, bardzo szybko może dojść do zmniejszenia masy kostnej. Dlatego ryzyko wystąpienia złamania kości w wyniku osteoporozy u 50-letnich kobiet wynosi aż 40 procent, a u mężczyzn jedynie 13-22 procent. Problem jest poważny, ponieważ powikłania po osteoporozie to bardzo częste przyczyny zgonów w krajach rozwiniętych. Osteoporoza - przyczyny choroby Osteoporoza nazywana kiedyś zrzeszotnieniem kości to fizjologiczna utrata mineralnej gęstości kości. Proces ten nasila się wraz z wiekiem. Od 30. roku życia człowiek traci średnio prawie 1 procent objętości kości. roces ten przyspiesza, gdy prowadzimy nieodpowiedni tryb życia, brakuje nam ruchu lub towarzyszą nam inne choroby ogólnoustrojowe. W 80 procentach pacjentów występuje osteoporoza pierwotna, która jest naturalnym następstwem starzenia się organizmu, reszta to osteoporoza wtórna. Trudno zatrzymać naturalne procesy związane ze starzeniem się organizmu, jednak ryzyko wystąpienia osteoporozy zależy nie tylko od nich. Częściej na osteoporozę chorują osoby, które: palą papierosy nadużywają alkoholu nie uprawiają żadnego sportu preferują dietę ubogą w wapń i witaminę D mają drobną budowę ciała zbyt wcześnie przeszły menopauzę doświadczyły w dotychczasowym życiu wielu złamań, a osteoporozę zdiagnozowano też u innych członków rodziny cierpią na cukrzycę, zaburzenia wchłaniania, choroby reumatyczne przyjmują niektóre leki (np. heparynę, glikokortykosteroidy, leki przeciwpadaczkowe) są długo unieruchomione brakuje im światła słonecznego. Objawy osteoporozy Osteoporoza jest bardzo podstępną chorobą, ponieważ początkowo nie daje żadnych objawów, bardzo często pacjent dowiaduje się o niej, gdy dochodzi do złamania kości długich, zwłaszcza kości przedramienia, w nadgarstku i szyjki kości udowej. Niepokojącym objawem, który niestety często jest bagatelizowany przez pacjentów, jest silny ból kręgosłupa, będący wynikiem złamań kręgów. Jeśli bólowi towarzyszy także ograniczenie ruchowe, zwyrodnienie, problemy w schylaniu się, podnoszeniu przedmiotów, kaszel, drętwienie, a nawet niedowład kończyn – to znak, że interwencja lekarska jest konieczna. Pamiętajmy, że po złamaniu trzonu kręgowego, które często jest lekceważone i nierozpoznane, co piąty pacjent umiera w ciągu pięciu lat. Czytaj: Domowe sposoby na menopauzę - naturalne leki i preparaty Osteopenia – pierwszy ważny sygnał U kobiet po menopauzie bardzo często w pierwszej kolejności może pojawić się osteopenia, która przez wielu lekarzy jest uważana za pierwsze stadium osteoporozy. Przy osteopenii pacjent ma już zmniejszoną gęstość kości, ale nadal zachowane są zdolności do właściwej mineralizacji kości, bo fosforany wapnia nadal się w nich odkładają. Okazuje się, że nie u każdej osoby z osteopenią rozwinie się osteoporoza. Zobacz: HTZ w okresie menopauzy - leki a skutki uboczne Densytometria – jak rozpoznać osteoporozę i osteopenię? Jednym z najlepszych metod diagnostycznych stosowanych w rozpoznawaniu osteoporozy jest badanie densytometryczne, czyli inaczej badanie gęstości kości. Densytometria to nic innego, jak rodzaj nieinwazyjnego i bezbolesnego badania rentgenowskiego (aparat emituje bardzo małą ilość promieniowania). Najczęściej bada się bliższy koniec kości udowej i odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Wynik badania uzyskuje się porównując gęstość kości badanej osoby z: gęstością kości młodych zdrowych osób (tzw. T-score) gęstością kości rówieśników (tzw. Z-score) Jak wygląda badanie densytometryczne? Pacjent jest mierzony i ważony, następnie kładzie się na stole, do którego przymocowany jest aparat wykonujący zdjęcia. Pacjent nie musi być na czczo przed badaniem, jednak dobrze, jeśli 12 godzin wcześniej nie będzie przyjmował wapnia. W trakcie badania pacjent nie powinien mieć na sobie żadnych metalowych przedmiotów. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia wyniki należy odczytywać w następujący sposób: norma: T-score powyżej -1 osteopenia: T-score od -1 do -2,5 osteoporoza: T-score poniżej - 2,5 Osteoporoza leczenie Nie można wyleczyć osteoporozy pierwotnej, tak jak nie można zatrzymać procesów starzeniowych ludzkiego organizmu. Nie oznacza to jednak, że nie powinno się leczyć osteoporozy. Wręcz przeciwnie, jest to konieczne, żeby zahamować przebieg choroby. Odpowiednio dobrane leki pozwalają zmniejszyć ryzyko złamań kręgów o 60 procent, a innych kości o 40 procent. Do leczenia osteoporozy stosuje się: bisfosfoniany anelinian strontu teryparatyd kalcytoninę łososiową raloksyfen denozumab hormonalną terapię zastępczą. Oprócz stosowania leków bardzo ważne w leczeniu osteoporozy są zmiany w dotychczasowym życiu, które pozwalają nawet o jedną trzecią zmniejszyć utratę tkanki kostnej. Warunkiem prawidłowej terapii osteoporozy jest suplementacja wapnia i witaminy D. Ważne jest, żeby co pewien czas kontrolować poziom wapnia we krwi. Dobowe zapotrzebowanie na wapń zależy od wieku pacjenta i wynosi: dla dzieci do 10. roku życia – 800 mg dla młodzieży i dorosłych – 1000 mg dla kobiet w ciąży, w trakcie karmienia piersią i po menopauzie oraz seniorów – 1500 mg Osteoporoza dieta Komponując dietę dla osoby z osteoporozą trzeba pamiętać, że wapń słabo wchłania się z przewodu pokarmowego (dodatkowo zmniejsza jego wchłanianie obecność w jadłospisie szpinaku, szczawiu, otrąb pszennych, herbaty). Najwięcej wapnia dostarczają mleko i jego przetwory. 1000 mg wapnia znajdziemy w: 3 szklankach mleka 2 szklankach mleka 2 plasterkach żółtego sera 3-4 kefirach 1000 mg białego sera 3 jogurtach Dobrymi źródłami witaminy D są tłuste ryby, takie jak śledź, makrela, sardynki, tran, mleko, margaryny i jaja. Nie zapominajmy jednak, że niedobory witaminy D można też uzupełnić w trakcie ekspozycji na słońce (2-3 razy w tygodniu po 15 minut ekspozycji). W diecie przy osteoporozie trzeba dbać także o odpowiednie ilości fosforu, który znajdziemy w serach, jajach, mięsie, rybach, pieczywie. Groźne przy osteoporozie są także: niedobór białka (u osób starszych powoduje utratę masy kostnej i zmniejszenie siły mięśniowej), magnezu, witaminy C i witaminy K. Przy osteoporozie trzeba uważać ze zbyt dużymi ilościami kawy, rzucić palenie tytoniu i ograniczenie alkoholu. Osteoporoza leczenie naturalne - ćwiczenia przy osteoporozie Osoba z rozpoznaną osteoporozą powinna dbać o kondycję fizyczną, trzeba jednak zwrócić uwagę na to, że nie każdy rodzaj aktywności jest wskazany dla osób ze zmniejszoną gęstością kości. Zalecane są długie spacery, marsze, pilates, stretching, pływanie, jazda na rowerze i ćwiczenia poszczególnych części ciała – ćwiczenia wzmacniające mięśnie pleców i ramion, mięśnie klatki piersiowej, mięśnie pośladków i zewnętrznej części ud. Podczas ćwiczeń trzeba zadbać o to, żeby nie obciążać nadmiernie kręgosłupa. Najlepiej unikać jazdy konnej, akrobacji, nagłych zwrotów i skłonów. Ćwiczenia powinny być wykonywane regularnie, a zakresu ruchu powinien być zwiększany stopniowo. Sprawdź też: Dieta w menopauzie. Co jeść w okresie klimakterium? Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą.
Mięśniobóle to głównie bóle grzbietu, pleców, ramion, łydek i przede wszystkim ud (bardzo szybko się męcze). Bóle stawów (najbardziej rano jak wstaję) dotyczą głównie dłoni (palce), kolan, łokci i stóp. Są to tępe, jakby reumatoidalne bóle, skostnienia, jakby stawy i mięśnie były zastałe. Robilem kilka razy AS

U co trzeciej kobiety obniżenie poziomu hormonów jako skutek menopauzy niekorzystnie odbija się na gęstości kości. Deficyt estrogenów jaki ma wówczas miejsce zakłóca blisko 400 przemian metabolicznych organizmu. Kobiety częściej niż mężczyźni zapadają na osteoporozę na skutek obniżania się u nich poziomu estrogenów podczas menopauzy. Szacuje się, że osteoporoza dotyczy około 40% kobiet mających ponad 50 lat. Najszybsza utrata masy kostnej występuje w ciągu pierwszych kilku lat po menopauzie i wtedy najczęściej zaczyna się osteoporoza. Im wcześniej zaczyna się okres przekwitania, tym utrata masy kostnej może być większa. Według Naturalnej Fundacji Osteoporozy może ona osiągnąć wartość nawet do 20% w ciągu pierwszych 5 – 8 lat po menopauzie. Menopauza a osteoporoza Osteoporozę, ze względu na jej bezobjawowy, długi rozwój, często nazywa się „cichym złodziejem kości”. Choroba ta charakteryzuje się nadmiernym ubytkiem tkanki kostnej, polegającym na stopniowej utracie wapnia. Jako pierwszy zdefiniował ją amerykański endokrynolog Fuller Albright (1900-1969) i opisał funkcjonującym do dziś określeniem: „niedobór kości w kości”. Natomiast Światowa Organizacja Zdrowia w 1993 roku przyjęła definicję osteoporozy, jako choroby układowej szkieletu charakteryzującej się niską masą kostną, zaburzoną mikrostrukturą kości i zwiększoną podatnością na złamania. Osteoporoza jest chorobą społeczną, czemu wyraz dają badania epidemiologiczne. Wynika z nich, że w Polsce na tę chorobę cierpi ponad 6 mln osób, a zdiagnozowaną osteoporozę ma ponad 2 mln ludzi. Struktura naszych kości ciągle się zmienia. Są one zbudowane z cienkich fragmentów, których tworzywem są wapń i fosfor w siatce z kolagenu oraz białko. Utrata masy kostnej w warunkach fizjologicznych wynosi około 0,5% w ciągu roku. Tkanka kostna zawiera 99% wapnia znajdującego się w organizmie. Reszta jest w tkankach miękkich, w płynach ustrojowych, we krwi i spełnia ważną rolę w funkcjonowaniu serca. Kiedy poziom wapnia we krwi obniży się, organizm „zabiera” go z kości. Kościec ludzi dorosłych zmienia się co 7 lat, a dzieci – co 2 lata. Mniej więcej w wieku 30 lat kości osiągają największą masę i następuje ich stabilizacja. Po 40. roku życia proces tworzenia kości słabnie i rozpoczyna się ich powolne niszczenie, spada masa kości. W procesie tym decydującą rolę spełniają dwa rodzaje komórek: osteoklasty, które rozpuszczają i wchłaniają starą kość oraz osteoblasty, które tworzą nową kość. Rocznie tracimy ok. 0,5 – 1% minerałów. W przypadku osteoporozy ta strata jest dużo większa i wynosi ok. 2-5% rocznie. W osteoporozie szybkość rozpadu jest większa niż szybkość powstawania nowej tkanki kostnej. Wyróżniamy dwa typy osteoporozy: Osteoporoza pierwotna – osteoporoza z wysokim obrotem kostnym lub osteoporoza zależna od wieku. Występuje u niektórych kobiet w wieku 50-75 lat w wyniku nagłego spadku stężenia estrogenów w okresie menopauzy. Powoduje szybką utratę wapnia z kości, przez co kobiety stają się podatne na złamania biodra, nadgarstków, przedramion i kompresyjne złamania kręgosłupa. Ten typ osteoporozy może również wystąpić u mężczyzn i kobiet powyżej 75. roku życia, na przykład w wyniku zmniejszonego wchłaniania wapnia czy niedoboru witaminy D. Osteoporoza wtórna – osteoporoza z niskim obrotem kostnym. Występuje u mężczyzn i u kobiet, często na skutek chorób takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, nadczynność przytarczyc, zespół Cushinga, przewlekła choroba nerek, szpiczak mnogi. Może być również spowodowana przez leki, m. in. środki przeciwpadaczkowe, glikokortykosteroidy czy lit. We wtórnym typie osteoporozy, leczenie choroby pierwotnej może spowolnić utratę gęstości kości. Czynniki ryzyka Do najważniejszych z nich należą: – uwarunkowania genetyczne – przypuszcza się, że wśród nich jest gen sterujący syntezą witaminy D (receptora estrogenowego), geny kolagenu typu 1 i gen kolagenazy – uwarunkowania rodzinne – jest duże prawdopodobieństwo wystąpienia osteoporozy u kobiety, której matka była chora na tę chorobę, a także u kobiety, która dziedziczy po matce wysoki wzrost, drobną kość czy jasną skórę – wczesna menopauza – podeszły wiek – zaburzone wchłanianie wapnia – niewystarczająca ilość wapnia i witaminy D w diecie – niedostateczny poziom aktywności fizycznej – palenie papierosów – nadmierne spożywanie alkoholu – nadmierne spożywanie kawy – długotrwały stres – powoduje wydzielanie się adrenaliny, której nadmiar rozpuszcza kości – leki powodujące osteoporozę – długotrwałe leczenie kortykosterydami, heparyną i antykoagulantami, lekami przeciwdrgawkowymi, hormonami tarczycy, analogami GnRH, cyklosporynami, benzodiazepinami – osteoporoza może być także konsekwencją innych chorób, jak np. cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów, nadczynność tarczycy, przytarczyc, choroby żołądkowo-jelitowe, przewlekłe choroby nerek. Objawy, w tym bóle kości i stawów Osteoporoza w większości przypadków przebiega bezobjawowo, przynajmniej we wczesnych fazach rozwoju. Jest to schorzenie rozwijające się powoli w ciągu wielu lat. Często dopiero złamanie kości, spowodowane niegroźnym upadkiem, może podsunąć lekarzowi odpowiednią diagnozę. Dlatego badania diagnostyczne warto wykonać wcześniej – złamanie kości stanowi bowiem objaw już zaawansowanej choroby i jest to ostatni moment, by poddać się leczeniu. Do najczęstszych objawów można zaliczyć bóle kręgosłupa, które niestety rzadko są uznawane za objaw samej osteoporozy, częściej zaś za zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa. Nierzadko występują również bóle w odcinku piersiowym, a także bóle krzyża i między łopatkami. Przyczyną tego rodzaju urazów jest daleko posunięte odwapnienie kości. Do najbardziej powszechnych złamań można zaliczyć: złamania nadgarstka, kości udowej, kręgów kręgosłupa i znacznie rzadziej występujące złamania żeber. Menopauza a osteoporoza – jakie badania wykonać? Podstawowym badaniem umożliwiającym rozpoznanie osteoporozy jest obecnie densytometria. Polega ona na pomiarze stopnia pochłaniania przez ciało fotonów emitowanych przez lampę rentgenowską. Urządzenie służące do tego badania – densytometr – dokładnie odmierza gęstość kości (z dokładnością do 1%). Metoda ta umożliwia niezwykle dokładne i precyzyjne zmierzenie masy kostnej. W efekcie, dzięki densytometrii możliwe jest stworzenie komputerowego obrazu struktury kości. Innymi badaniami obrazowymi są zdjęcia przeglądowe kości (prześwietlenia, rentgen). Promienie RTG wychwytywane są przez wapń zawarty w kości, łatwo więc można zauważyć niekorzystne zmiany spowodowane przez osteoporozę – kość wygląda jak obrysowana ołówkiem. Niestety podstawową wadą tej metody jest fakt, że znaczące ubytki wywołane chorobą widać dopiero, gdy przekroczą 30 proc. masy kostnej. Ograniczona efektywność metody jest powodowana także współistnieniem innych zmian zwyrodnieniowych kości, co ma często miejsce u osób w podeszłym wieku. Kolejnym badaniem obrazowym wykorzystywanym do oceny stanu kości jest scyntygrafia kości. Badania tego nie należy mylić z densytometrią, która jest nieinwazyjnym sposobem rozpoznania niskiej gęstości kości, wskazującej na osteoporozę. Scyntygrafia to metoda diagnostyczna medycyny nuklearnej stosowana w celu wykluczenia innych poważnych chorób kości. Badanie rozpoczyna się od podania do żyły łokciowej radioaktywnego znacznika. Następnie znacznik ten jest rozprowadzany w krwioobiegu i wychwytywany przez kości. Poziom radioaktywności wykryty w kości może wskazywać na różne choroby kości, takie jak przerzuty nowotworowe czy stany zapalne, pomaga zdiagnozować przyczyny niewyjaśnionych dolegliwości bólowych lub chorobę Pageta. Ten rodzaj badania pozwala na dużo wcześniejsze wykrycie problemów niż standardowe zdjęcie radiologiczne, dlatego też można je wykonywać u pacjentów z częstymi złamaniami kości. Inną metodą jest np. ilościowa tomografia komputerowa określająca gęstość mineralną kości na jednostkę objętości. Najczęściej stosowanymi metodami pomocniczymi w diagnozowaniu osteoporozy są różnego rodzaju testy biochemiczne. Służą one głównie odróżnieniu osteoporozy pierwotnej od wtórnej. Materiałem badanym dla przeprowadzenia testów biochemicznych jest krew pobrana z żyły łokciowej lub zbiórka dobowa moczu. Wykonując badania tego typu należy pamiętać, że przy osteoporozie bez powikłań wyniki testów będą się mieściły w granicach normy. Podczas testów biochemicznych sprawdza się: – poziom hormonów: estradiolu, LH, FSH. W osteoporozie pierwotnej następuje obniżenie poziomu estrogenów – poziom wapnia – niski poziom we krwi może świadczyć o zaawansowanej osteoporozie. Należy pamiętać, że oznaczenie wapnia we krwi i w moczu nie pozwala stwierdzić, jaki jest poziom wapnia w kościach. Wartości prawidłowe wapnia: we krwi – mmol/l ( – mg/100ml), w moczu (< 6,5 mmol/24 godz. (<260 mg/24 godz.) u kobiet Stężenie wapnia we krwi podlega regulacji na zasadzie sprzężenia zwrotnego i jest związane z poziomem parathormonu (PTH), witaminy D, fosforu i magnezu: – poziom fosforu – podczas typowego przebiegu osteoporozy nie obserwuje się znaczących wahań poziomu tego pierwiastka – parathormon (PTH) – powstaje w przytarczycach, uczestniczy w regulacji i utrzymaniu stałego poziomu wapnia we krwi. Oznaczenia stężenia PTH wykonuje się w celu diagnostyki przyczyn nieprawidłowych poziomów wapnia. Wyniki oznaczeń interpretuje się wraz z oznaczeniem poziomu wapnia we krwi. Pobraną krew należy jak najszybciej dostarczyć do laboratorium, ponieważ PTH szybko traci swą aktywność. Poziom PTH zmienia się w ciągu dnia, osiągając maksimum około 2:00 w nocy. Krew do badania pobiera się zwykle około 8:00 rano. Wartości prawidłowe we krwi: 1,0 – 6,5 pmol/l (10-65 pg/ml) – witamina D (25-OH-witamina D) – badanie wykonuje się w przypadku stwierdzonego, nieprawidłowego poziomu: wapnia, fosforu i/lub parathormonu oraz w razie objawów choroby lub występowania łamliwości kości, w celu diagnostyki zaburzeń metabolizmu kostnego lub funkcji przytarczyc. Krew do badania pobiera się na czczo. Wpływ na wynik ma ekspozycja osoby badanej na światło prawidłowe: 50 – 75 nmol/l (20 – 40 ng/ml) – kalcytonina – jest wytwarzana w tarczycy i ma działanie antagonistyczne w stosunku do PTH, hamuje funkcję osteoklastów i powoduje spadek stężenia wapnia we krwi – fosfataza alkaliczna (ALP) – jest enzymem występującym w dużych ilościach w komórkach wątroby i kości. ALP zleca się razem z innymi badaniami u pacjentów z objawami chorób wątroby lub kości. Krew do badania pobiera się na czczo. Wartości prawidłowe: 40 – 190 IU/l Istnieje także szereg innych badań biochemicznych wykonywanych w celach uzupełniających lub u konkretnych pacjentów. Są to między innymi: biochemiczne wskaźniki przebudowy kości: CTx, NTx (telopeptydy kolagenu typu I) – uwalniane podczas degradacji tkanki kostnej oraz markery kościotworzenia, np. N-końcowy propeptyd prokolagenu typu I, osteokalcyna, izoforma kostna fosfatazy alkalicznej (BAP), karboksyterminalny propeptyd prokolagenu typu I. Zwykle badanie wskaźników przebudowy kostnej wykonuje się okresowo u pacjentów z rozpoznaną chorobą kości w czasie leczenia, aby ocenić odpowiedź na stosowaną terapię. Niektóre doniesienia wskazują, że markery przebudowy mogą być też pomocne w przewidywaniu wysokiego ryzyka przerzutów do kości w nowotworach piersi. Poziom wskaźników przebudowy kostnej pozwala też przewidzieć stopień utraty masy kostnej w czasie oraz ocenić ryzyko wystąpienia złamania kości. W określonych przypadkach wykonuje się także biopsję tkanki kostnej polegającą na pobraniu materiału kostnego i zbadaniu go pod mikroskopem. Zazwyczaj w celu pobrania materiału do badania nakłuwa się kość biodrową. Profilaktyka Działania profilaktyczne mogą okazać się niezwykle skuteczne w zapobieganiu pojawienia się osteoporozy u osób w wieku około menopauzalnym. Są one następujące: – odpowiednia dieta – ma kluczowe znaczenie w profilaktyce i leczeniu osteoporozy. Wapń jest kluczem do wzmocnienia kości. Najlepszym jego źródłem są produkty mleczne, takie jak mleko, ser i jogurt. Produkty o małej zawartości tłuszczu zawierają tyle samo wapnia, co pełnotłuszczowe. Występuje on również w ościstych rybach, nasionach i gazowanej wodzie, która jest równie dobrym źródłem wapnia jak ser. Aby łatwiej przyswajać wapń potrzebna jest witamina D. Około 80% tej witaminy zapewnia nam światło dzienne. Wytwarza się ona bowiem w organizmie w wyniku działania słońca na skórę. Występuje też w pełnotłustych produktach mlecznych, wzbogaconych ziarnach zbóż, jajkach, margarynie i tłustych rybach, takich jak łosoś czy tuńczyk – ograniczyć spożycie alkoholu (zaburza odbudowę kości), herbaty, kawy (nadmiar kofeiny zmniejsza gęstość kości), napojów gazowanych o dużej zawartości fosforu, który może zachwiać równowagę wapnia w organizmie – fitoestrogeny – w celu zbilansowania spadku poziomu estrogenów po menopauzie – aktywność fizyczna – życie po menopauzie nie musi wiązać się z ograniczeniem naszej swobody ruchu. Niezmiernie ważnym czynnikiem dla prawidłowej budowy kości jest wysiłek i aktywność fizyczna. Ruch i ćwiczenia fizyczne stymulują wzrost i zapobiegają utracie masy kostnej. Równocześnie należy pamiętać, że zbyt intensywne ćwiczenia mogą osłabić kości. mgr Aldona Marcinkowska Bibliografia Neumeister B., Besenthal I., Liebich H., Diagnostyka laboratoryjna, Wrocław 2001. Badania laboratoryjne w codziennej praktyce red. Jakubowski Z., , Gdańsk 1998. Andryskowski G., Suplementacja wapnia po menopauzie, [w:] Przegląd Menopauzalny 5 (2006). Stachowiak G. i wsp., Osteoporoza – diagnostyka i terapia, [w:] Przegląd Menopauzalny 2(2004).

Wśród dolegliwości, które są powiązane z nadwrażliwością na gluten, wymienia się celiakię, chorobę Hashimoto, chorobę Grevesa-Basedowa, reumatoidalne zapalenie stawów, bielactwo, zespół Sjögrena, stwardnienie rozsiane, choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Duhringa oraz cukrzyca typu 1. 3.

North American Menopause Society określa menopauzy jako ostatniego cyklu miesiączkowego kobiety, a następnie przez 12 kolejnych miesięcy bez okresu. Menopauza może być pośpiesznie, gdy kobieta ma jej jajniki usunięte jak z macicy. Impreza jest naturalne, ale może powodować dyskomfort kobieta przeżyć, w tym bezsenność, zmęczenie, smutek, drętwienia i bóle mięśni. Tło Chociaż wszystkie kobiety doświadczają menopauzy, nie wszystko rozpocząć proces w tym samym czasie. Trzy rodzaje hormonów są wytwarzane przez samice jajników - estrogenu, testosteronu i progesteronu. Połączone, hormony te powodują kobieta miesiączkować. Jeśli kobieta zajdzie w ciążę, podczas gdy ona jest owulacja, jej okresy tymczasowo zatrzymać. Jak kobieta zbliża się do menopauzy, jej jajniki produkują mniej z trzech hormonów. Proces może trwać wiele lat, aby zakończyć. Do około 25 procent kobiet, proces jest prawie niezauważalna i nie tworzy objawy dyskomfortu. Połowa kobiet doświadcza łagodnych do umiarkowanych objawów związanych z menopauzą, a kolejne 25 procent kobiet są kwestionowane przez ciężkich objawów. Peri-Menopauza Peri-menopauzy jest okres przejściowy między kobiety nadal mają okres zatrzymania jej i na stałe cykle miesiączkowe. Niższe produkcje estrogenu może powodować kobieta czuć sztywność w stawach, w tym ręce, ramiona, pleców, kolan i bioder. Estrogen Mięśnie ciała są dostarczane z estrogenu. Jak produkcjach spadek estrogenów w całym okołomenopauzalnym i menopauzy etapów, kobieta może wystąpić bóle i drętwienie mięśni, zwłaszcza na początku menopauzy. Inne czynniki, które przyczyniają się do dyskomfortu jest ogólne zmniejszenie napięcia mięśni. Acroarethesias i Menopauza Acroarethesias jest rzadkim schorzeniem neurologicznym, że zarówno mężczyźni jak i kobiety mogą dostać. Jednak starsze kobiety przechodzące menopauzę zazwyczaj są kwestionowane z zaburzeniem większości. Objawy choroby nerwów cięcia mrowienie palców i dłoni. Mrowienie jest tak niewygodne, że może to spowodować kobieta doświadczenie bezsenność lub bezsenność. Ważne jest w leczeniu tego zaburzenia jak najszybciej jak Nieleczone stan może zwiększać uszkodzenie nerwów. Ćwiczenia i dieta Regularne ćwiczenia na zewnątrz w słońcu i zdrowej diety o niskiej zawartości tłuszczu może pomóc wzrost mięśni kobieta, która może zmniejszyć lub wyeliminować bóle mięśni i drętwienie. Ćwiczenia i zdrowa dieta pomoże również kobieta utrzymać zdrową wagę ciała i zachować wysoką samoocenę, jak ona idzie choć zmiany życia. Spożywanie pokarmów bogatych w błonnik, które mają dużo fitoestrogenów sojowych i wapnia, jak i produktów mlecznych może pomóc wzmocnić kobiety masy kostnej, co może zmniejszyć lub wyeliminować bóle mięśni i stawów. Rozważania Jeśli występują objawy menopauzy, należy skonsultować się z lekarzem, aby potwierdzić, że jesteś na etapie okołomenopauzalnym życia. Naturalne zioła, takie jak czarny Cohosh i olej z pierwiosnka odnotowano, aby zapewnić ulgę od objawów. Akupunktura Doniesiono również, że u niektórych kobiet zmniejszyć lub wyeliminować bóle mięśni i drętwienie związanych z menopauzą.

Zaburzenia emocjonalne. Stany lękowe i depresyjne również wydają się mieć związek z problemami ze snem w okresie menopauzy. Dlatego zaburzenia afektywne uznano za kolejny czynnik ryzyka. Ponadto wiadomo, że wraz z procesem starzenia wzrasta ryzyko wahań nastroju, co sprawia, że wyjaśnienie związku między emocjami a snem bardziej
Ból stawów może być lekki lub bardzo silny. Intensywność i charakter bólu stawów zależy od jego przyczyny. Oprócz bólu, częstym objawem chorego stawu jest lekki obrzęk i zaczerwienienie oraz jego ograniczona ruchomość. Aby rozpocząć leczenie w celu wyeliminowania bólu, najpierw należy go zdiagnozować lub ustalić jego przyczynę. CEL I RODZAJE STAWÓW Staw jest połączeniem między dwoma kośćmi umożliwiającymi różny zakres ruchów. Niektóre stawy, takie jak bark, umożliwiają większą ruchomość, rotację wewnętrzną i zewnętrzną oraz poruszanie się do przodu, do tyłu i na boki. Inne stawy, takie jak łokieć i palce rąk i nóg, mogą się tylko zginać (zginanie) i rozciągać (wydłużanie). Inne stawy zapewniają stabilność i zmniejszają ryzyko uszkodzenia struktury układu kostnego z powodu długotrwałego użytkowania. Staw składa się z tkanki łącznej, która obejmuje powierzchnię stawową i torebkę stawową. Inne istotne elementy w funkcjonowaniu stawu to więzadła, ścięgna i mięśnie, gdyż każdy z nich umożliwia stabilność i ruch ludzkiego szkieletu. Stawy pozwalają na optymalne rozłożenie naprężeń mechanicznych i zmniejszenie tarcia podczas ruchu. Istnieją trzy różne rodzaje stawów: 1. Stawy synowialne (ruchome) pozwalają na swobodny ruch stawu. Posiadają błonę maziową, która wydziela płyn maziowy. 2. Stawy chrzęstne (półścisłe) oddzielają przyległe kości chrząstką stawową lub krążkiem chrzęstnym i są połączone więzadłami stałymi, umożliwiając niewielki zakres ruchu (np. krążkiem międzykręgowym pomiędzy dwoma kręgami). 3. Stawy włókniste (nieruchome) – kości czaszki są przykładem, gdzie cienka tkanka wiążąca oddziela kości, które nie poruszają się. NAJCZĘSTSZE PRZYCZYNY BÓLU STAWÓW CHOROBA ZWYRODNIENIOWA STAWÓW Znana również jako osteoartroza lub artroza. Jest to przewlekła choroba zwyrodnieniowa stawów, druga najczęstsza przyczyna niepełnosprawności fizycznej po chorobie sercowo-naczyniowej. Jest ona głównie spowodowana rozpadem chrząstki stawowej. Choroba zwyrodnieniowa stawów dotyczy głównie osób starszych, może jednak wystąpić również w młodszym wieku. Czynnikami ryzyka rozwoju choroby zwyrodnieniowej są nadwaga (zwiększa obciążenie mechaniczne chrząstki stawowej), aktywność fizyczna (zbyt wiele powtarzalnych ruchów w związku z określonym sportem), genetyka, hormony oraz urazy. Objawy obejmują pogrubienie lub deformację stawu oraz ograniczony ruch i ból. Ze względu na nasilenie choroby konieczne jest podjęcie działań profilaktycznych przed jej wystąpieniem. Leczenie obejmuje edukację we własnym zakresie, fizykoterapię, leki i zabiegi chirurgiczne. ŁUSZCZYCOWE ZAPALENIE STAWÓW jest chorobą przewlekłą, co oznacza, że nigdy nie odchodzi, ale można ją kontrolować za pomocą leków i zmiany stylu życia. Jest to forma zapalenia stawów, która dotyka osoby chore na łuszczycę. Jej zdiagnozowanie nie jest proste, gdyż często jest mylona z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Objawy to ból i sztywność spowodowana stanem zapalnym, które występują rano lub po odpoczynku. Nie jest to jednak zasadą, gdyż mogę one trwać cały dzień. Stawy są obrzęknięte i ciepłe w dotyku. Zazwyczaj występuje na ścięgnie Achillesa i powięzi podeszwowej stopy. 35% pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów może mieć zgrubienia palców, tak zwane „kiełbasiane lub daktylowe palce”. Jednym z częstych objawów jest powracające zapalenie przedniego oka. Zazwyczaj leczy się go niesteroidowymi lekami przeciwreumatycznymi, a w gorszych przypadkach stosuje się także leki biologiczne. REUMATOIDALNE ZAPALENIE STAWÓW jest przewlekłą chorobą zapalną tkanki łącznej (układ odpornościowy atakuje tkankę chrzęstną), najczęściej atakującą stawy rąk, nadgarstków, barków, kolan i kostek. Najczęściej dotyczy małych stawów na rękach i nadgarstkach po obu stronach ciała. Przyczyny reumatoidalnego zapalenia stawów są nieznane, a ponieważ jest to choroba autoimmunologiczna, podejrzenie pada na czynnik rodzinny i infekcje (wirusowe i bakteryjne). Przypadłość ta częściej dotyczy kobiet i osób starszych. Charakterystycznym objawem reumatoidalnego zapalenia stawów jest poranna sztywność, która utrzymuje się przez co najmniej pół godziny. Obrzęk i ból stawów utrzymuje się przez co najmniej sześć tygodni przed rozpoznaniem. U 20% pacjentów można zauważyć twarde guzki lub grudki. Reumatoidalne zapalenie stawów z czasem może również mieć wpływ na organy wewnętrzne. Leczenie polega na kontroli zapalenia przy użyciu leków oraz zmianie stylu życia. TOCZEŃ RUMIENIOWATY jest chorobą autoimmunologiczną powodującą ból stawów u 90% pacjentów. Oprócz stawów, choroba może wpływać na skórę, nerki, płuca, układ nerwowy, charakteryzując się etapami uaktywnienia i wycofywania. Toczeń dotyczy głównie kobiet w wieku rozrodczym, jest uwarunkowaniem genetycznym oraz czynnikami zewnętrznymi. Objawy mogą być różne, od łagodnych po ciężkie z efektem śmiertelnym. Objawami są ogólne osłabienie i gorączka. Wczesne objawy choroby dotykają wszystkich stawów, powodując obrzęk, ograniczoną ruchomość, mogą również wystąpić objawy kliniczne zapalenia stawów. Wpływają one nie tylko na skórę i narząd wewnętrzny, ale mogą również prowadzić do depresji. Lekarz musi podjąć ostrożnie decyzję o terapii, a oprócz leków konieczna jest zmiana stylu życia. Można do niej zaliczyć lekką aktywność psychofizyczną, właściwe odżywianie, zapobieganie infekcjom i unikanie ekspozycji na słońce. DNA MOCZANOWA to zapalenie stawów (jeden z rodzajów zapalenia stawów) spowodowane przez kwas moczowy, który zaczyna tworzyć kryształy w stawach (w tkankach łącznych, chrząstkach, ścięgnach). Objawami są nagłe ataki silnego bólu, zaczerwienienia i obrzęki stawów. Choroba zaczyna się zazwyczaj od silnego bólu, zaczerwienienia i obrzęku kciuka. Ból jest tak silny, że nawet leżenie na łóżku może być nie do zniesienia. Zaczerwienienie i ból mogą rozprzestrzeniać się na kostkę i dolną część nogi, ograniczając tym samym mobilność. Schorzenie to najczęściej dotyka mężczyzn w wieku 40-50 lat oraz kobiety w okresie menopauzy. Przyczyną jest czynnik genetyczny i nadmierne spożycie pokarmów bogatych w białko. Leczy się go lekami przeciwzapalnymi. Najważniejsze jest jednak to, aby zmienić nawyki żywieniowe i utrzymać optymalną wagę. BORELIOZA Ból stawów jest jednym z wielu możliwych objawów boreliozy. Początkowym objawem jest specyficzne zaczerwienienie (rumień wędrujący), które pojawia się zazwyczaj w tydzień lub dwa po ugryzieniu kleszcza. Bakteria Borrelii rozprzestrzenia się od początkowego rumienia na inne tkanki poprzez układ limfatyczny lub krwiobieg, wpływając w ten sposób na skórę, mięśnie, układ nerwowy i serce. Choroba zazwyczaj dotyczy tylko jednego lub dwóch stawów, a objawy z czasem stają się coraz rzadsze i mniej dotkliwe. W przypadku podejrzenia boreliozy ważne jest, aby uzyskać wczesną diagnozę i leczenie, jak również stałą opiekę medyczną. Spędzając czas na łonie natury, należy stosować środki odstraszające owady oraz ubierać odpowiednie ubrania (długie spodnie i rękawy), a w przypadku zaczerwienienia natychmiast skonsultować się z lekarzem. NIEDOCZYNNOŚĆ TARCZYCY jest wynikiem złego funkcjonowania tarczycy. Schorzenie to częściej występuje u kobiet (zwłaszcza powyżej 50. roku życia). Ryzyko zachorowania jest większe w przypadku, jeśli ktoś z rodziny już na nią chorował, jeśli dana osoba pali lub ma chorobę Hashimoto. U niektórych pacjentów może wystąpić ból i drętwienie stawów, zespół cieśni nadgarstka lub obrzęk niektórych stawów. Najlepszą terapią w leczeniu niedoczynności tarczycy jest stosowanie hormonów zastępczych tarczycy. Środki przeciwbólowe, zdrowa dieta bez glutenu oraz zmiana stylu życia na bardziej aktywny również mogą pomóc. FIBROMIALGIA jest zaburzeniem, które powoduje chroniczny ból mięśni i tkanki łącznej włóknistej. Cierpi na nią ok. 3% populacji, przy czym kobiety są bardziej narażone na rozwój tego schorzenia. W 1992 r. zostało ono uznane przez WHO za chorobę. Częstymi objawami są: zmęczenie, bóle mięśni i stawów. Epizody bólu mogą przychodzić i odchodzić, a ich przyczyną może być stres fizyczny lub emocjonalny. Kobiety w wieku od 40 do 75 lat, a także te z nadwagą są bardziej narażone na ryzyko zachorowania. Osoby cierpiące na reumatoidalne zapalenie stawów lub toczeń również znajdują się w grupie zagrożenia. Na razie nie ma lekarstwa na fibromialgię, jednak jej można złagodzić jej objawy. Terapia obejmuje przyjmowanie leki, ćwiczenia, pomoc psychologiczną oraz dostosowaną dietę.
Ten system odgrywa ważną rolę w okresie menopauzy, a konopie i CBD wpływają na sposób jego działania. W teorii oznacza to, że konopie i CBD mogą oddziaływać na wpływ menopauzy na organizm. Receptory kannabinoidowe biorą między innymi udział w: regulacji nastroju, funkcjonowanie układu odpornościowego, redukcji bólu,
27 lutego 2014 39Człowiecy hej Wam na przednówku,Zbliża się wiosna, niby przyroda budzi się jak co roku do życia, a ten fakt niesie ze sobą oczywiste radosne przesłanie, wzrost, odnowa, szanse, tym razem damy radę, czy nawet burnejkowska cytata, gość w końcu wszedł już do historii zarówno kulturystyki, jak i semiotyki, przy czym do tej drugiej rzeczy nawet bardziej, nie będę się opierdalał i akurat w związku z tymi proroczymi i pogodnymi prognozami powinna rozpierać Cię radość. Jednak Cię nie rozpiera. Może czujesz się samotny? Często czujemy się wiosną samotni. Nawet w związkach, a może wtedy jeszcze bardziej, gdyż samotność we dwoje jest bardziej bolesna, gdyż nie zaspokaja roszczeń. Mamy roszczenia, do partnera, żebyśmy nie czuli się samotni, a jak się jednak czujemy, to dochodzi rozgoryczenie. Nie radzę rościć na wiosnę, gdyż poczucie osamotnienia skraca życie, aż o 14%. Tak podają amerykańscy badacze, a to jest większe cięcie po długości życia, niż otyłość, która oscyluje koło 12%. Jak masz więc wybór, postaw na obżarstwo, byle nie na poczucie odbiegłam świńskim truchtem od wiosny. Jest wiosna, a Ciebie łupie w kościach, we łbie masz kiełbie, w sensie, że masz przymulony intelekt, razi Cię zbyt mocne i nachalne chiaroscuro/światłocień i generalnie czujesz się okropnie. Przez całą zimę robiłeś sobie potworne rzeczy pod pretekstem, że jest zimno i ciemno. Do tego zwalałeś wszystko na to, że mieszkasz w tej okropnej Polsce zamiast na i teraz zamiast czystej radości z wiosny, idzie nowe, jakaś nuta tęsknoty za pledem, nostalgia za gorącą herbatką i zimowym katarem. To uczucie rozbicia jest wynikiem niedożywienia słońcem i Ci odzież na ramionach, chcesz się zwolnić z pracy i zacząć prowadzić działalność, ogólnie marzysz o zmianie. Zupełnie inaczej niż w oswojonym nowym roku, wtedy łatwo jest rzucać postanowienia, które łatwo też za chwilę nie spełnić, ale na wiosnę jest świat się zmienia i wtedy możemy zmienić się my. Tylko dlaczego czujemy się przytłoczeni? Jak grzybki po deszczu powstają strony fitness, krzewiące nową kulturę ciała. Płaskie brzuchy kobiece z sześciopakiem Weidera. Z wewnętrznym aplauzem oglądamy te giętkie persony na ekranach monitorów, ale z bolesną niechęcią myślimy, o tym, że powinniśmy sami swoje gumofilce odkopać z onuc i ruszyć po nowe cielska. Czy kolejny rok odpuścimy? Obok stron fitness na potęgę przecież i chętnie oglądane są strony kulinarne. Dla Ing jang równowagi smaczna pyza, nawet wegańska zbiera podobną wiosna tuż za progiem, a my nie podjęliśmy jeszcze ostatecznej decyzji, czy w tym roku zachorować na cukrzycę, dostać wysokiej homocysteiny w moczu, podwyższyć sobie LDL cholesterol, dostać skrętu kiszek od chia, oszukać się goi, udawać ból pęciny przy bieganiu i oznajmiać dziwne teksty w kształcie. Dwa banany, to tyle cukru, że bałabym się z nimi skontaktować otworem idzie wiosna i pomimo astrologicznych przeciążeń radzę pozbyć się owocowej fobii i postawić na burnejkowskie motto. Jestem zdolny do wszystkiego, pod warunkiem, że nie zrobię w tym roku kolejnej na wiosnę niektórych łupią mięśnie i stawy, w związku z tym można rzucić gałką na podaną garstkę info w tym temacie się, że prawie każdy miał, czy też ma do czynienia z pewnego rodzaju bólami mięśni lub stawów. Często winę za ten stan rzeczy ponosi fakt przepracowania fizycznego lub dużo ćwiczeń, ale często sprawcami bólu mięśni i stawów są czynniki fantomowe. Cokolwiek autor miał na myśli. Tak czy siak chcesz, żeby przestało Cię boleć i rwać. Oto kilka prostych rozwiązań, które mogą temu czerwony kolor phytonutrientu, który jak niektóre z karotenoidów rozpuszcza się w tłuszczach. Czas poczuć się lepiej i zdrowiej wyglądać dzięki Aldze Haematococcus Pluvialis źródła naprawdę silnego antyutleniacza, składającego się z karotenoidowego pigmentu astaksantyny oraz doskonałego antyoksydantu luteiny. Astaksantyna jest porównywalna do beta-karotenu, jednak w strukturze i działaniu antyoksydacyjnym znacznie się różni. Działa dziesięć razy silniej niż beta-karoten i ponad pięćset razy mocniej niż witamina E. Przejście „bariery krew-mózg” oznacza że jej antyoksydacyjne działanie obejmuje mózg i centralny układ nerwowy. Astaksantyna, ksantofilowy pigment Alg Haematococcus Pluvialis nadaje charakterystyczny kolor między innymi łososiom, krewetkom a także przeciwieństwie do innych przeciwutleniaczy, to że astaksantyna jest rozpuszczalna w tłuszczach, oznacza, że ​​zostaje dostarczona bezpośrednio do tkanek i mięśni, dzięki czemu zapobiega prawom utleniania w miejscu naprężeń lub potencjalnych zagrożeń utleniania. To ostatecznie daje mięśniom i stawom doskonałą ochronę dla różnych warunków sprzyjającym zwyrodnieniom, a także pomaga zwalczyć stan zapalny, który często jest przyczyną bóli mięśni i stawów. ChlorellaChlorella jest jednokomórkowym glonem/mikro algą, który zapewnia szeroką ofertę składników odżywczych i korzyści z detoksykacji, co może pomóc zrównoważyć bóle mięśni i stawów. Niektóre z najważniejszych składników odżywczych chlorelli i korzyści obejmują: • Chlorofil – substancja alkaliczna i oczyszczająca, likwiduje zakwaszenia i zwalcza stany zapalne, które są często związane z bólami mięśni i stawów. • Detoksykacja – toksyny często leżą u podstaw bóli mięśni i stawów, a Chlorella ma unikalną zdolność do wiązania toksyn (w tym metali ciężkich, bardzo często odpowiedzialnych za te bóle) i usuwania ich z organizmu. • Glukozamina – pomaga odtworzyć chrząstki i więzadła. • Flora jelitowa – bardzo specjalistyczne podzespoły Chlorelli pomagają stymulować wzrost korzystnej flory jelitowej, która bardzo wspiera zdrową odpowiedź immunologiczną organizmu. Nie każdy wie, że właściwa flora jelitowa jest niezwykle ważna w łagodzeniu bóli mięśni i stawów. • Minerały – Chlorella jest bardzo zagęszczona minerałami i odżywczymi elementami, przez co pokarm ten doskonale uzupełnia ewentualne braki składników mineralnych odpowiedzialnych za bóle mięśni i stawów. MagnezMagnez jest niezbędnym składnikiem mineralnym odpowiedzialnym za 800 procesów enzymatycznych w organizmie. Ten cudowny minerał ma właściwość do rozluźniania napiętych mięśni i zmniejszaniu bólu. Magnez stanowi krytyczną ważność dla zdrowia stawów i mięśni, a blisko 80 % Ludzi boryka się z niedoborem tego minerału, cierpiąc na różne bóle mięśni i stawów. Magnez jest też potrzebny do prawidłowego trawienia i neutralizacji białek zapalnych w organizmie, co prowadzi do większej relaksacji mięśni i stawów. Wyeliminować wszystkie pokarmy, które mogą pogorszyć bóle mięśni Często najtrudniejsze bitwy, jeśli chodzi o zmniejszenie bolesność mięśni i stawów jest wyeliminowanie produktów, które są stale niektórych produktów spożywczych, któe mają wpływ na stany zapalne i bóle mięśniowo-stawowe. • Pszenica (i wszelkie ziarna zawierające gluten) • Kawa • Alkohol • Cukier • Owoce morza (które są toksyczne/ lub skażone rtęcią) • Wieprzowina • Produkty mleczne (szczególnie pasteryzowane)Dodatkowo, czynniki środowiskowe, takie jak zanieczyszczenia metalami ciężkimi i procedury medyczne w postaci amalgamatów dentystycznych (zatrucia rtęcią), mogą stać się sprawcami poważnych bóli mięśni i stawów ze względu na ich powinowactwo z odkładaniem się trucizn w tkankach tłuszczowych w wiadomością jest to, że bóle mięśni i stawów mogą zostać bardzo złagodzone, a nawet wyeliminowane wraz z zastosowaniem wyżej wymienionych środków napisałam w oparciu o opracowanie naturopaty dr. Derka, którego ostatnio Drogiej Socjecie przedstawiałam wraz z 9 321 times, 1 visits today)
dolegliwości nie sprawiają kłopotów, nie trzeba rozpoczynać HTZ. Wskazaniem do zastosowania HTZ są tzw. objawy wypadowe (zespół klimakteryczny). Objawy wypadowe to: uderzenia gorąca, zimne poty, kołatanie serca, bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia koncentracji. Przykre reperkusje menopauzy to także.
Od roku odczuwam ból stóp ,gdy dlużej siedzę lub leżę gdy mam wstać to ból jest mocny muszę go rozchodzić jest nadal odczuwalny tyle że mniejszy. Jestem w okresie menopauzy od roku. KOBIETA, 52 LAT 4 miesiące temu Bóle kręgosłupa Spędzamy zbyt wiele czasu w pozycji siedzącej. Prowadzi to do bólu pleców. Warto wstać,przejść się. Zredukujemy wtedy dolegliwości bólowe kręgosłupa. Witam serdecznie, wiele kobiet w okresie menopauzy narzeka na bóle stawów i mięśni, które mogą być związane ze zmianami, jakie zachodzą w organizmie kobiety w tym trudnym czasie. Kobieta może więc odczuwać nie tylko dolegliwości bólowe nóg, ale również sztywność oraz napięcie, które nasila się po przebudzeniu oraz dłuższym siedzeniu. Aby jednak mieć pewność, że dolegliwości, które Pani odczuwa związane są z menopauzą należy wykluczyć inne możliwe przyczyny takiego samopoczucia. Należy więc udać się do lekarza, który wykluczy choroby zwyrodnieniowe czy też problemy żylno-krążeniowe oraz inne schorzenia, jakie może sygnalizować ból stóp. Więcej na ten temat pod linkiem: Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej. 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Ból stóp, kolan i łokci oraz okres przekwitania – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka Ból obu stóp u 28-łatka – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Ból i opuchlizna stóp od 7 lat – odpowiada Lek. Witold Miecznikowski O czym świadczy ból mięśni ud? – odpowiada Lek. Jerzy Bajko Ustawienie stóp do zewnątrz i bóle stawów – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska Silny ból stawów tuż przy kostkach u stóp – odpowiada Małgorzata Panek Xo mogą znaczyć bóle stawów biodrowych i pachwin? – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Ból stóp i łydek u 43-latki – odpowiada Magdalena StusiĹska Co może znaczyć taki ból dłoni? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Co może znaczyć taki ucisk w odcinku lędźwiowym? – odpowiada Redakcja abcZdrowie artykuły
Estrogeny a bóle stawów . Dolegliwości bólowe stawów u kobiet zwykle nasilają sie w okresie postmenopauzalnym. Przypuszcza się, że może to mieć związek z niedoborem estrogenów. Dotychczasowe badania obserwacyjne dotyczące wpływu suplementacji estrogenowej na bóle stawów dają sprzeczne rezultaty. Uderzenia gorąca w menopauzie są najczęstszym i jednym z najbardziej nieprzyjemnych objawów związanych z klimakterium. Wyjaśniamy, co jest ich przyczyną, jak długo trwają uderzenia gorąca i jak sobie z nimi radzić. Menopauza - przyczyny i objawy Menopauza pojawia się u kobiet przeważnie między 45. a 55. rokiem życia. Jest naturalnym procesem kończącym okres prokreacyjny. Następuje wówczas spadek poziomu estrogenu i wygaśnięcie funkcji jajników. Każdego roku 1,5 miliona kobiet przechodzi menopauzę i zmaga się z trudnymi dolegliwościami towarzyszącymi temu wyjątkowemu okresowi życia. To właśnie niedobór estrogenu w głównej mierze przyczynia się do nieprzyjemnych objawów. Najczęstszymi symptomami są zmiany nastroju, kłopoty ze snem, zaburzenia koncentracji, bóle głowy, mięśni i stawów, suchość pochwy oraz uderzenia gorąca. Dolegliwości o różnym nasileniu związane z przekwitaniem mogą trwać od roku do nawet 10 lat i dotyczą przeważającej większości kobiet. Zrozumienie mechanizmów powstawania tych objawów może pomóc w ich łagodzeniu. Uderzenia gorąca w menopauzie – skąd się biorą? 85 proc. kobiet w okresie menopauzy doświadcza uderzeń gorąca. Bezpośrednia przyczyna uderzeń gorąca nie została wyjaśniona. Najbardziej prawdopodobna teoria sugeruje, że wahania i niedobór estrogenu prowadzą do zmian w obrębie układu termoregulacyjnego. Badania wskazują, że uderzenia gorąca są powiązane ze zmianą poziomu estrogenu i FSH (folitropina, hormon folikulotropowy). Uważa się, że obniżony poziom estrogenu może powodować obniżenie serotoniny i jednocześnie podwyższenie poziomu jej receptora w podwzgórzu. W ten sposób dodatkowe uwolnienie serotoniny aktywuje receptor. Ta aktywacja powoduje zmiany w odczuwaniu temperatury i skutkuje uderzeniem gorąca. Niezależnie od przyczyn uderzeń gorąca zarówno hormonalna terapia zastępcza, jak i suplementacja fitoestrogenami mogą być pomocne w łagodzeniu tych objawów. Polecane dla Ciebie tabletka, menopauza zł tabletka, menopauza, niedobór witamin, niedobór minerałów zł tabletka, menopauza, drażliwość zł tabletka, menopauza, koncentracja, potliwość, złe samopoczucie, niedobór witamin, drażliwość zł Jak długo trwają uderzenia gorąca w menopauzie? Uderzenia gorąca to nic innego jak nagle pojawiające się uczucie ciepła przepływające przez całe ciało. Opisywane jako nagłe uczucie ciepła w klatce piersiowej, twarzy i głowie, a następnie zaczerwienienie, pot, a czasami dreszcze. Towarzyszą mu silne pocenie, wypieki na twarzy, poczucie dezorientacji i niepokoju. Kiedy uderzenie gorąca pojawi się w nocy, powoduje trudność w zaśnięciu. Kobiety często skarżą się wręcz na bezsenność. Pojedynczy epizod może trwać od 30 sekund do paru minut. Epizody uderzeń gorąca mogą pojawiać się od kilku razy dziennie do kilku razy w tygodniu, nawet przez 10 lat. Co ciekawe, u Afroamerykanek obserwuje się uderzenia gorąca trwające najdłużej - średnio ponad 11 lat, przy czym u Japonek i Chinek ten czas trwa o połowę krócej i występuje jedynie u 7 proc. kobiet w okresie menopauzy. De facto określenie "uderzenia gorąca" nie występuje w Japonii. Wyjaśnień tego zjawiska naukowcy dopatrują w diecie azjatyckich kobiet bogatej w produkty sojowe charakteryzujące się największą ilością fitoestrogenów naśladujących aktywność biologiczną estrogenu. Jednak częstotliwość pojawiania się uderzeń gorąca i całościowy czas trwania tych epizodów u kobiet w USA i Europie pokazują skalę problemu. Badania potwierdzają również, że kobiety palące papierosy, z nadwagą, skłonnością do depresji lub ataków lęku doświadczają uderzeń gorąca przez dłuższy czas. Obszerne badania dotyczące uderzeń gorąca w menopauzie zostały przeprowadzone w USA. JoAnn Manson, profesor ds. Zdrowia Kobiet w Harvard Medical School i profesor epidemiologii w Harvard School of Public Health potwierdza, że uderzenia gorąca mogą trwać latami i mają bezpośredni wpływ na pogorszenie samopoczucia kobiet. Uderzenia gorąca – pomocne są fitoestrogeny W literaturze i badaniach naukowych wahania poziomu estrogenu i ostatecznie jego niedobór podawane są jako główna przyczyna wielu dolegliwości związanych z okresem klimakteryjnym, w tym uderzeń gorąca. Podstawowym zaleceniem jest więc uzupełnienie niedoboru estrogenu. Z pomocą może przyjść hormonalna terapia zastępcza lub stosowanie suplementów przeznaczonych dla kobiet w okresie menopauzy, zawierających fitoestrogeny. Te niesteroidowe związki roślinne wykazują działanie podobne do estrogenów - żeńskich hormonów płciowych. Podobna budowa tych związków sprawia, że ludzki organizm uznaje te związki za swoiste estrogeny. Dzięki temu mechanizmowi łagodzone są objawy menopauzy. Fitoestrogeny zmniejszają częstotliwość uderzeń gorąca u kobiet w okresie menopauzy, nie wykazując przy tym działań ubocznych. Dlatego w tym okresie dieta powinna być bogata w produkty obfite w fitoestrogeny - soję, przetwory sojowe i kiełki soi, ziarna lnu i olej lniany, nasiona i kiełki słonecznika, cebulę, czosnek, wiśnie, morwy, winogrona, kiełki lucerny i fasoli. Uderzenia gorąca – styl życia ma znaczenie Ważna jest również ogólna zmiana stylu życia - ograniczenie palenia, spożycia alkoholu, zwiększona aktywność fizyczna. Bardzo pomocne mogą okazać się ćwiczenia z głębokiego oddechu zaraz po wystąpieniu epizodu uderzenia gorąca lub techniki medytacyjne i mindfulness, które ogólnie poprawiają dobre samopoczucie. Ponieważ niedobór estrogenu wpływa również na spadek poziomu serotoniny, to w przypadku uporczywych uderzeń gorąca pomocne mogą okazać się niewielkie dawki antydepresantów typu SSRI - selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny. Rozpoczęcie takie terapii następuje po konsultacji z lekarzem. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Grypa żołądkowa – przyczyny, objawy. Ile trwa, jak długo można zarażać? Grypa żołądkowa (grypa jelitowa, „jelitówka", nieżyt żołądkowo-jelitowy) to wirusowa infekcja układu pokarmowego, której towarzyszą przede wszystkim biegunka i wymioty. Jest wycieńczającym organizm schorzeniem i może potrwać kilka dnia. Niezwykle istotne jest, aby pacjent z grypą jelitową dbał o nawodnienie organizmu oraz przestrzegał kilku zasad związanych z lekkostrawną dietą. Co jeść podczas grypy jelitowej, jak dużo płynów podawać dziecku oraz które probiotyki wybrać, aby wspierać jelita w walce z infekcją? Szkorbut – przyczyny, objawy i zapobieganie Szkorbut – choć kojarzy się głównie z osadzonymi w odległej historii opowieściami o przygodach marynarzy – stanowi nadal istniejące schorzenie. Gnilec, czyli inaczej właśnie szkorbut, to wielonarządowa choroba związana z niedoborem lub zupełnym brakiem w organizmie kwasu askorbinowego. Warto wiedzieć, w jaki sposób można jej uniknąć, a także co zrobić w przypadku zdiagnozowania szkorbutu. Krwiomocz – przyczyny, objawy i leczenie Krwiomocz, czyli hematuria, jest to stwierdzenie w badaniu ogólnym moczu obecności erytrocytów, czyli krwinek czerwonych. Wyróżnia się dwa rodzaje krwiomoczu: mikrohematurię oraz makrohematurie. Przyczyny krwiomoczu mogą być różne. Część z nich jest jedynie tymczasowa i niegroźna, a inne stanowią zagrożenie dla zdrowia. Co zrobić, kiedy w moczu znajduje się krew, jak wygląda leczenie krwiomoczu i czy krwiomocz w ciąży jest groźny dla dziecka? Róża - choroba skóry. Przyczyny, objawy i leczenie Róża jest zakaźną chorobą skóry wywoływaną przez paciorkowce beta-hemolizujące. Nie należy jej mylić z różyczką, która jest inną jednostką chorobową. Róża to zapalenie skóry i tkanki podskórnej rozprzestrzeniające się wzdłuż naczyń chłonnych skóry (powierzchowne zapalenie naczyń chłonnych). Bruceloza – objawy, rozpoznanie, leczenie Bruceloza (łac. brucellosis lub abortus epizooticus) to przewlekła i zakaźna choroba różnych gatunków zwierząt mogąca przenosić się również na człowieka. Bruceloza u ludzi wywoływana jest przez bakterie z rodzaju Brucella i charakteryzuje się bardzo zróżnicowanym obrazem klinicznym. Dzięki powszechnie stosowanym szczepieniom profilaktycznym zwierząt gospodarskich udało się wyeliminować chorobę w większości krajów. Tiki nerwowe - przyczyny, rozpoznanie, leczenie Tiki nerwowe to utrudniająca normalne funkcjonowanie przypadłość, która potrafi naprawdę uprzykrzyć życie dotkniętej nią osoby. Pozornie drobne i nieistotne odruchy, w wymiarze społecznym zadają ból obarczonej nimi osobie, ściągając nieprzychylną uwagę otoczenia, niezrozumienie i przyczepiając jej łatkę dziwaka. Ból kręgosłupa lędźwiowego — przyczyny i leczenie Na ból kręgosłupa lędźwiowego przynajmniej raz w życiu uskarża się prawie każdy człowiek. Niestety zwykle tego typu dolegliwości odczuwane są znacznie częściej. Odcinek lędźwiowy to bolesne miejsce głównie u ludzi dorosłych, choć czasami ból mogą też odczuwać dzieci – jest on uporczywy, potrafi naprawdę uprzykrzyć życie i uniemożliwić normalne funkcjonowanie. Niekiedy jest tak silny, że powoduje fizyczne unieruchomienie pacjenta, czasami nawet na dłuższy czas. Hipochondria – czym jest i jak sobie z nią radzić? W powszechnym użyciu termin „hipochondria" stosowany jest do opisu osób przesadnie przewrażliwionych na punkcie stanu swojego zdrowia i doszukujących się ciągle nowych schorzeń. W medycynie istnieje jednak specjalna jednostka chorobowa poświęcona temu zaburzeniu. Warto wiedzieć, jakie istnieją sposoby walki z tą uciążliwą przypadłością oraz jak poprawnie rozpoznać hipochondrię. eaWXPuc.
  • l6elh0w72s.pages.dev/55
  • l6elh0w72s.pages.dev/65
  • l6elh0w72s.pages.dev/25
  • l6elh0w72s.pages.dev/36
  • l6elh0w72s.pages.dev/76
  • l6elh0w72s.pages.dev/16
  • l6elh0w72s.pages.dev/15
  • l6elh0w72s.pages.dev/99
  • bóle mięśni i stawów w okresie menopauzy forum